savaşmaktan yorulduğunuz şeyler

saçma sapan akrabalar

tanrım buraya 9823473 farklı şey sıralayabilirim ve dahi sonsuza uzanan raflara, meydan larousse gibi cilt cilt dizebilirim bu şeyleri.

yoruldum lan sözlük, savaşma seviş dediler, seviştim ve hep beni si... öhm. dertliyim efenim, cinsine tükürdüğüm insanoğluna güvenim kırk bin yerinden kırıla kırıla kronik paranoyak oldum çıktım. bu jungleda, en ceylan ben miyim anasını satim? kurdu, kaplanı, aslanı, sırtlanı, akbabası... her şeyi neden gelir beni bulur? ben mi çekiyorum? bunların mıknatısı mıyım la, alnımda "gelin ağzıma sıçın" mı yazıyor benim?

bu noktada hep aynı şeyleri çekiyorsam, sorun bende o halde; bu konuda beceriksizim, bir eksiğim, bir göremediğim, kör noktam var galiba.

ah hayır, elbette sizinle derdimi paylaşmayacağım, ciddi ciddi duygularımı açmayacağım çünkü lanet insan türündensiniz siz de. aranızda melaikeler de vardır da, genel itibariyle şu ümüğüne yapışılmış ve son nefesini vermekte olan dünyamızı adımlarken, kuyruksuz şeytan gibi salındığınızı biliyorum. yoruldum sadece, her şeyden.

(bkz: kendim)

yapmak zorunda olmadığım halde yapmam gerektiğini düşündüğüm şeylerle büyük bir savaş içerisindeyim. aklım yap derken kalbim ne alaka diyor ve yorulan her halükarda ben oluyorum.

sağcı ve solcu yobazlar.

sosyal baskı. saçma sapan insanların vasat yorumlarına vermek zorunda olduğum yanıtlar.

biliyorum savaşmaktan yorulduğum şeyi. bitirdim o savaşı.

senin bitiremediğin belirsizlikler

insanların tümü… cahili, bencili, ikiyüzlüsü, görgüsüzü… say say bitmez.

morticia’ya fevkalade üzüldüm. sısısısı

fevkalade diyince hoş oluyor,

yıkık seni.

baya baya yoruyo falan hayat. su içtim, yordu.