1.
türkçesi "seçici konuşmazlık"tır. bireylerin bazı durumlarda (ör: ebeveynleriyle) konuşuyor olmalarına karşın özel sosyal ortamlarda (ör: arkadaşları, öğretmenleri, yeni tanıştığı insanlarla) konuşmamayı tercih etmesi ya da güçlük çekmesidir. anasınıfına giden çocuklarda görülme olasılığı daha yüksektir. bireyler bununla başa çıkmak için genellikle beden diline ya da yazılı iletişime başvurur.
devamını gör...
2.
çocukluğumda muzdarip olduğum ve hala kalıntılarını barındırdığım bir durum. konuşmak istemediğin birisiyle silah zoruyla bile konuşamazsın, genel anlamda özenti uyandıran bir olay olsada fazlaca özgüven kırıcı bir durumdur. buna bi isim koymak gereklimi bilmiyorum ama hastalık yada rahatsızlık demek gelmiyo içimden...
devamını gör...