seni seviyorum demek için en yanlış an

porçay'ın böyle bir içeriği vardı, ilgimi çekti. kafa sözlük yazarlarının yaratıcılığını bekliyorum.

ilk tanışmadan sonra eve gidildiğinde. (bkz: ted mosby) ders alınız..

bist endeksi tepetaklak iken...

karşındaki kişinin sinirli hali hele bide size sinirliyse.

öpüşmek üzereyken. gaza gelip demeyin. net.

yemek yerken. hele de daha önce söylemediyseniz. yediği boğazında kalır mazallah.

ben çok yoğun bir iş ortamındayken seni seviyorum demiştim ve gözlerimin içine bakıp “şu an sırası mı gerçekten” demişti. ama o yoğunlukla başa çıkamayışı çok tatlıydı ne yapabilirim ki..

sifona basmadan önce tuvaletin deliğine en son baktığın an.

sevmek anı aşan bir şeydir. o sebepten seviyorum denilen her an en doğru andır.

dinlemek istemediği andır, gözlerini kaçırdığı, sırtını dönüp gitmeye hazır olduğu andır.

seni sevmeyen birine söylüyor olduğun her an.

o sizi aldatırken aynı zamanda size attığı seni seviyorum mesajının atıldığı an.

samimiyetsizlik içeren tartışma anlarında kesinlikle söylenmemesi gerekir. o an her şey tiksindirici, samimiyetsizlik, kaçış yolu arama davranışları gibi gözükebilir. nabzı iyi yoklamak gerek zannımca.

ben seviyorsam söylerim, şuan uygun mu değil mi hesaplamam. 'seviyorsam bilmeli 'der, çat diye söyleyiveririm. benim dediğimi yapın yaptığımı yapmayın amannnn!!!

işler güçler dizisinde tekin’in dayak yemeden az önce söylediği an geliyor aklıma.

ishalken tuvalete yetişmek için hareketlendiğinde.

en havai ve absürt tahayyülleri bir kenara koyarsak, seni seviyorum demenin hiçbir yanlış zamanı yok.

veda ederken, kavuşurken, birlikte büyük bir bir bâdire atlattıktan sonra, kavga ederken şöyle bir durduğunda ve yanlış yaptığını anladığında, sohbet ederken sözünü kesip "bir şey söylemem lazım es ver, seni seviyorum, buyur devam et." demek istediğinde, her zaman hep hep.

ben sevdiğim erkeğe kadına, kısacası değer verdiğime her ân seni seviyorum diyebilirim. uzun makarna yerken ve ağzımız yüzümüz salça olmuşken bile, bir adet uzun makarna dudağımdan sarkmışken çeneme, seni seviyorum derim ve âna öyle bir yediririm ki bunu, romantik bir rüzgâr geçer ensenin kökünden.

sonra güleriz biraz, ketçabı uzat.

ne kadar kötü bir şeydir, sevdiğin insanı seni seviyorum sözünden mahrûm koymak.

sevgi ve değer gösteren hareketler vardır amma, dudaktan dökülen seni seviyorumun yerini tutmaz. gözünde göstereceksin o sevgiyi, dildeki dudaktaki yetmez. seni seviyorum derken bir çocuk kadar mâsumâne, böyle gözünde bir pus, nem, "iyi ki varsın" deyip, eline dokunacaksın.

seni seviyorum demek öyle her babayiğidin harcı değildir, insanın ümüğünü kesilir.

ben şimdi ölürsem, onlarca insana seni seviyorum demişim yürekten, "berat sevgisini belli eden bir adamdı ve beni seviyordu, söylerdi." derler.

gidin şimdi, hiç demediyseniz, yakın arkadaşınıza onu sevdiğinizi söyleyin. o isterse nobranlık yapıp "nereden çıktı şimdi bu?" desin, bendenizden ufak bir tavsiye.

en yanlış olan seni seviyorum demek .
he anı mı sordunuz pardon.
*