senin olan senden alınmaz senin olmayan sana verilmez

abdülkadir geylani nin sözü...

ðüz mantık. tüm tartışmalara son verebilecek nitelikte de sade. tabi bunu anlamak ve idrak etmek önemli.

bana laz ziyanın sözü gibi geldi...

hiçbir şey bizim değildir. günün sonunda soyut olan o şeye sahip olabiliriz yalnızca.
yalnızca sevgiye. elbette dileyen kine, öfkeye, nefrete sahip olur. sevginin yoksunluğunda bu duygular vuku bulur.

o soyutluk vesilesiyle somutluklara temas edebiliriz. yani bu soyutluk bir aracıdır temasa. sevgiye sahip olan, sahip olmayı istediği sürece ona sahip olacaktır şartlar nasıl olursa olsun, ne kadar bocalarsa bocalasın.
bir ağacı sever insan. ağaç onu sevmese bile klasik söylemle. meyve vermese bile, gölgesine hiç sığınmamış olsa bile ve bir ağacı yakar, keser, yok eder insan,
meyve verse bile, gölgesinde en sıcak günlerde serinlese bile.

gökdelen dikmek ister insan.
meyvesiz ağaçtan karlıdır zihninde ve söker kökünden ağacı, nasıl olsa ihtiyacı kalmayacak gölgesine ama düşünmez insan.
herkes koparmak istediğinde ağaç değil bir çalı bile kalmayacak yeryüzünde ve çalı görünümlü imitasyon plastikler satılacak dekoratif ev süsleri niyetine cümle marketlerde.

alıp koyacak insan tüm bu sahteliği evinin en güzel köşesine ama hatırlamayacak hiç elleriyle yok ettiğini gerçekleri ve elleriyle var ettiğini sahteliği.
yok ettiğini çocuklarının geleceğini, yeşilini.
sonra kızacak evladına insan ve soracak ona,
neden sanal dünyaların içinde vermez oldun bir selam?
selam edecek çocuk, cevap verecek sevgiyle:
"ben hiç görmedim yeşili, bilmedim ağaçtan sapanın acı tatlı sevgisini, anlatmadın bana büyüğüm. benim olan sevgiyi çalarken benden söyle, şimdi ben mi küçüğüm?"

çocuk, onun olanı vermeyecek kimseye. büyüdüğünde hala onun olmasını istediği sürece.
sevgiye sahip çıktığı sürece çocuk, kavuşacak bu vesile ile yeşilin en güzeline. koparılan tüm ağaçların yerine fidanlar ekecek çocuk, büyütecek ve çoğaltacak sevgiyle.

laf olarak güzel de, yaşam pratiği bunun tümüyle yalan olduğunun kanıtı.. senin olan ve senden çalınan uğruna bir kavgadır yaşam.
bize ait olanları ve bizden çalınanı görmeli ve onları almak için yaşamalı ve bunu 'bu dünyada' yapmalıyız.. gerisi laf-ı güzaf..

senin olan zaten kim isterse istesin senden gitmez. senin olmayan ve olurmuş gibi yapanda onu bunu şunu bahane yapar bir vesile ile gider. o sebeple gelen ekime*giden selametle…

üstünde şöyle bir düşününce hiçbi anlamı olmadığını farkettiğim kutlu görünüp kutsuz olan söz.