seninle çöplükte bile yaşarım diyen kız

bir süre yaşar da.

kadınlar, maddi olarak ya da zihnen zor durumda bulunan erkeklere umutlar verip, onları alıştırdıktan sonra terketmeleriyle ünlü bir cinstir. sıcak iklimde yetişirler. bahane ile beslenirler. ince ve kırmızı renkli yaprakları vardır. (hatunus moronus familyasında, yer yer mavi yapraklar da göze çarpmaktadır.)

bu tehlikeli türe karşı yapmamız gereken şey, sırtımızı ona dayamadığımızı, her an bırakıp gidecek kadar kinle dolu oldu olduğumuzu hissettirmektir.

standart bir plaza kadınının, "seninle çöplükte bile yaşarım" dan, "ne zaman kurtulacağız bu çöplükten ?" e dönüşmesi 6 ay sürer. bu süreye fermantasyon denir.

gittikçe artan dozlarda 6 aydır kullandığınız "umut" hapının aniden yasaklanması sonunda, hali hazırdaki çöplüğün pisliğinin kederine, bir de, onunla o çöplüğün saraya dönüştüğü güzel günler eklenecek ve sizi çok daha bedbaht hale getirecektir.

bu yüzden, yalancı ve zayıf karakterli olmasıyla kendine tarihte haklı bir yer edinmiş, ne istediğini dahi bilemeyen, tatminsiz, bi tarafıyla bir çok imparatorluğun yıkılmasına vesile olmuş, bu varlıkların içinden bir muhabbet arkadaşı seçerken dikkatli davranmalı, bu gibi beylik sözlerinin ardında yatan öz kişiliğini iyice incelemeliyiz.

ancak o zaman, ortalama insan ömrü süresince kaybolmayacak bir mutluluğa erişebiliriz.

pek muhterem erkek cemaati üyeleri ;

uyanık olmalıyız. facebook'ta 100x100 ebatlarında bir kare içerisine, "kadınlar karmaşık değildir, sadece sevgi ve şefkat isterler." yazan, hafif sarışın, efemine kılıklı, en sevdiği sanatçı teoman olan, ofis masasına kolunu koyup profil fotosu çektiren, yılmaz özdil okuyan, solcu ve iç mimar erkek arkadaşlarımızı da bu hususta uyarmalıyız.

devir, pozitif ayrımcılık yapıp rant sağlamak amacı ile bukadınları savunma devri değil, gerçekçilik devridir.

bilinçlenelim.

kadınlara moron demek de ne bileyim.. troll olmakdan belki de yeğ biseydir..

seviyordur. gerçekten yaşar, fakat fazla dayanamaz ve ayrılır. ya da aşıktır. gerçekten yaşar ve hiç ayrılmaz.

sonunda “boyuna bosuna, tipine bakan da bir şey zanneder. aslında sen benim soyadımı almalısın.” diyecek kızdır. paranız yoksa boşverin gönül işlerini. denk geldiğinde sevişin takılın yol verin, gelmediğinde eliniz mikinizde sözlükte takılın.

evli ve çocukları olan çok az paralarla sıkıntı içerisinde yaşayan ama güler yüzlü, eşine saygı ve sevgi duyan, etrafına da yaşadıkları sıkıntıyı hissettirmeyen çok güçlü kadınlar gördüm. bana göre bir kadının ya da adamın gücü kazandığı parayla ya da yaptığı işle ilgili değil, hayata karşı duruşunda gizlidir.

çöplük şartlarında altı aya varmaz türlü hastalık kapar. ayrıca niye çöplükte yaşamalı? insan onuru diye bir sey var. ınsanın ihtiyaçlarına kavuşması engellenemez.
ab temel insan hakları bildirgesinde "madde 18 barınma hakkı" diyor.

böyle zorbalıkla ne yapmaaaak nereye varmak istemektesin?(!) *

önce kendisine 'ben nasil bir insanım?' sorusunu sorması gereken yazar beyanı.

içine yeşilçam kaçmış demek bile az gelir kesinlikle aşırı "bollywood" sinemasından olabilir.

geri zekâlı kız. allah aşkına bırakın bu aşk böcüğü hallerini ve günümüz dünyasına ve hatta herhangi bir zaman dilimi olan dünyaya teşrif edin. önce bir şunu sorun insan sevdiğini çöplükte yaşatır mı? hatta eli ayağı tutan iki insan neden çöplükte yaşar? bu ne saçma bir başlıktır, devlet nerededir?

mesele çöplük değil yine anlamadınız. bir erkek bir çöplüğü bile gül bahçesine çevirecek kadar hünerliyse kadın inanır. ve inandığın adamla yürürsün. çünkü bilirsin o çöplük öyle kalmaz. bazı erkeklerin kendi tembelliklerinin sığındığı süslü cümleleri vardır. misal; “ benimle kuru bir ekmeğe razı olacak kadın” gibi. mesele keşke kuru ekmek olsa. mesele yaşamın ve aile sorumluluğunun hakikati dostum.

kıza, "ay sen yaşa ben yaşayamam." deyip, alıp başımı uzaklara giderim. en umulmadık yerlerimize kadar minkrop girer, hastalık kaparız ayrıca kokarız. bir de oramıza buramıza elbet doyarız, beş parasız olursak birbirimizi çekememeye başlarız.

hem bu kız yalancı. bizde pek gönlü var, elde etmek için böyle söylüyor. sus yalancı.

ben bile romantize etmiyorum böyle bir şeyi, yaşanmaz abi.

.... ama bi şartla*

inanmaang olüm inanmaang.

yaşamaz.

seni çöplükten çıkaracak olan kızdır. *

seninle çöplükte bile yaşarım diyen kız eğer seninle yaşamıyorsa çöplükten değil, çöpten vazgeçmiştir. *

yasadi gercekten. rahmetli.

susam sokagından kırpığa aşıktır.

- seninle çöplükte bile yaşarım.
+ zaten benimle birlikte kocaman bir çöplükte yaşıyorsun.
benim için kendini sınırlandırmana gerek yok.
istediğin zaman çöplüğe bakıp beni görebilir, hissedebilir ve de yaşayabilirsin..
- nasıl yani!?!
+ bak şimdi. bir instagram sayfası oluşturalım birlikte. dünyanın neresinde olursan ol, benim, dünya denilen çöplükteki yerimi ve önemimi panaromik bir şekilde seyretmene olanak sağlayacak şekilde döşeyelim içerisini profilin.
- hiç romantik değilsin. soğuk, kalpsiz herif!
+ bak valla bir sürü de hayvanlar, kediler, canlılar olacak. gün batımı videoları, şaraplar şelale olacak diyorum.. *

başta öyle söylüyorlar sonra "ne demek evin balkonu yok" diye çemkiriyorlar. dikkat etmek lazım.

evlenirken eşyalarımızın çoğu 2. eldi, tuttuğumuz evde vardı yani. benim için çok dert değildi eşyalar. mutlu olmadığın bir evin içinde neler olduğunun pek bir önemi yok. bir dediği iki olmayan rahata alışmış ve zorluk görmemiş bir kız olarak yine de tüm zorluklara rağmen evliliği yürütmeye çalıştım ama olmadı. beni bilen herkes şaşırıyordu onca kötü şeyi nasıl kabul ettiğime. evimde şu olmasa da olur yeter ki mutlu olalım iyi olalım dedim hep. ama kıymetim bilinmedi ne fayda. ulan düğünümde altın bile takılmadı bana, o alınacak bu alınacak diye hiçbir şeye diretmedim bile.
neyse sonra başka bir erkek arkadaşımla birlikte yaşıyordum. 1+1 ev. mini buzdolabı, doğru düzgün eşya yok. bulaşık yıkamaktan nefret ederim mesela bulaşık makinesi yoktu. alabilecek para vardı ama onun için de diretmedim mesela mutluydum çünkü. sonra ne oldu o da terk etti. aptal olmayın kızlar ya, çöplükte filan yaşamayın. kendi değerinizi düşüren kim olursa olsun buna izin vermeyin. uçuk beklentileriniz de olmasın tabii ama en azından kendi seviyenizi bilin. ben hep ‘olsun ben seviyorum ama’ diyerek kabul ettim çoğu şeyi. asla kendime uymayan adamlarla muhatap oldum. e sonu ne oldu hep hüsran tabii. ya da şey; en azından gerçekten değecek insanlar bulun. ben bulamadım.