öne çıkanlar | diğer yorumlar

nobel edebiyat ödüllü japon yazar kenzaburo oe'nin kitabi.


inkâr ve kaçışın, kefaret ve deliliğe uzanan hikâyesi…

çocuğunu bakımevine teslim etmek zorunda kalan mitsu ile abd’deki hayatından kaçan kardeşi takaşi, tokyo’da buluşup çocukluklarını geçirdikleri köye dönerler. hem bir süreliğine şehir hayatının etkisinden kurtulma hem de aile evlerini satma niyetindedirler. ancak bu süreçte kendilerini aile geçmişleriyle yüzleşirken bulur ve yıllar içinde birbirlerine ne denli yabancılaştıklarını anlarlar.

oe’nin bu başyapıtı insanlık durumunu, aile psikolojisi ve kardeş rekabetini şiirsel bir dille derinlemesine inceliyor. yaşam ile mitin bir araya geldiği huzursuz edici bir evren olusturmus.

devamını gör...
son zamanlarda japon edebiyatından da kitaplar okumaya çalışıyorum. hep rus, fransız, ispanyol edebiyatı nereye kadar. kenzaburo oe 1994 yılında nobel edebiyatı ödülünü alan bir yazar. hakkında araştırma yaparken japonya'nın prestijli üniversitelerinden birinde fransız edebiyatı okuduğunu öğrendim. yazar pek iyi bir çocukluk geçirmemiş aslında. hem japonya savaşına hem de babasının ölümüne şahit olmuş. bu yıkım da yıllarca sürmüş zihninde ve eserlerine de yansımış.

sessiz çığlık kitabına gelecek olursak, yazarın dili çok güzel. olayları ağır ağır ama güzel bir dille işliyor. insanı bu ağırlık, dilinden ötürü yormuyor. habil ile kabili bilmeyenimiz yoktur. japon mitolojisinde bu olay yerini susanoo ile amaterasu'ya bırakır. bu kitapta da kardeş olgusu yer almaktadır. bireylerin hem dış dünyaları hem de iç dünyaları ustalıkla anlatılır. artık iki yetişkin olan iki kardeş, çocukluklarında yaşadıkları evi satmak amacıyla doğdukları yere dönerler. ancak bu dönüş, aralarındaki farkı çok net fark ettirecektir kendilerine. hem geçmişle yüzleşmek, hem bu farklılıkları fark etmek, hem kent-kırsal çatışması hem de iç sorgulamaları hiç kolay olmayacaktır.
devamını gör...
yine aşk nefret ilişkisi yaşadığım bir kitap oldu. karakterler gerçekten çok ilgi çekiciydi ama olaylar yine mide bulandırıcıydı. sanırım japon yazarların genel bir tarzı bu.
yazardan okuduğum ikinci kitap. ilki de kişisel bir sorun kitabıydı. bu iki kitap arasında çok fazla ortak imge ve sorun vardı. hatta başta bu kitap onun devamı mı diye düşündüm. aslında hala emin değilim, devamı mıydı? neyse.
ana karakterler mitsu ve takashi iki erkek kardeş. birbirlerinden pek haz etmemelerine rağmen bir şekilde çocukluklarını geçirdikleri köylerine dönüp beraber yaşamaya başlıyorlar. aile geçmişleri de ölüm ve şiddetle dolu. onlara da yansıyan bir yanı var bunun. takashi'ye şiddet açlığı, kendini cezalandırma olarak yansıyor. mitsu'ya ise şiddetten tiksinme ve alabildiğince kaçma hali olarak yansıyor.
kitapta sürekli dönen bir intihar imgesi var. bu konuda hassas olanlar okumamalı. beni de çok rahatsız eden bir ayrıntı oldu bu. kitap bir intihar ile başlayıp başka bir intihar ile bitiyor.
kitap boyunca devam eden aile geçmişi araştırmaları da hem güzel bir ayrıntı katıp hem de öyküyü karmaşıklaştırmış gibi geldi.
genel puanım 7/10 diyebilirim. kitap beni bile tiksindiriyorsa yazar çok etkili yazmış demektir.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"sessiz çığlık (kitap)" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim