sevdiğin kişi tarafından sevilmek

sevip de sevilmemenin olduğu bu dünyada sevilmek ne hoş şeydir.

bilmem var mı? bilen varsa anlatsın da dinleyelim

herkes bir bilen* var mı diye sormuş. buradayım. tabiki daha güzel şeyler var. hayat sadece aşk meşk değil beybisular. herkesin önceliği neyse daha güzeli o'dur.

(bkz: nasıl başlık açılmaz)

ben bu duruma çok şaşırıyorum. bunu da bir kişi ile paylaşmıştım da bana baya gülmüştü. bir daha da hiçbir ortamda bunu dile getiremedim. ben de bir gariplik var diye düşündüm. normal bir şey diye kabullendim. ama işin aslı öyle değil bana göre. düşünün çevrenizde yüzlerce kişi var (okul-iş-yasanilan yer vs.) birisini görüyorsun ve çok etkileniyorsun. hoşlanıyorsun o kişiden. aklına geliyor vakitli vakitsiz. hayallerine giriyor vs. neyse derdim romantiklik değil. geçiyorum o evreleri. demek istediğim bu olay senin beyninde ve kalbinde yaşanıyor. sonra sen bakıyorsun ona belli belirsiz, o da bakıyor. konuşurken flörtleşmeler filan başlıyor. a bir bakıyorsun o da seni seviyor. sonra ver elini aşk.
şimdi bu olayda bana garip gelen; "ben seni seviyorum, hadi sende beni sev" denmediği için onun beynini nasıl o noktaya getirmiş oluyorsun? halbuki onun da çevresinde bir çok insan var. o da başkasını sevebilir pekala.
tamam karşılıksız aşk diye bir şey var. yaşamadık mı? dibine kadar yaşadık hem de ama eğer tüm aşklar öyle olsa etraftaki bunca çift nasıl oluşuyor?
garip bir durum bu.

kısa da olsa yaşadığım bir duygu. insan kendini dünyanın en şanslı insanı sanıyor. sonra ise saçmalayıp her şeyi elime yüzüme bulaştırdım ve bir daha o hisleri asla yaşayamayacağım.