sevgi dolu insanların hala çoğunlukta olması

hümanizme inanıyorum...

sokak köpeklerinin katledilmesine sevinen ağzı salyalılara karşı yazdığım yazılarımı beğenenler o kadar çok oldu ki inanın çok ama çok sevindim ve yalnız olmadığımı anladım aslında bilmem gerekirdi ama yeis ve umutsuzluk bulutları üzerime o kadar çökmüş ki karamsarlık egemen olmuş.
ama şimdi çok mutluyum inşallah yasa hümanist ve hayvan ve doğayı seven insanlarımız sayesinde çıkmayacak umudum o.
konu hakkında yazdıklarımı okuyan ve sahip çıkan, beğenen yazar kardeşlerime binlerce teşekkür kucak dolusu şükranlarımı sunmayı görev addederim ,hepiniz sağ olun yalnız olmadığımızı gördük göreceğiz ..
saldıranları hiç kale almayacağız ..

her zaman insan olduğumuzu ve doğanın bir parçası olarak diğer canlılar olmazsa bizimde olmayacağımızı hep beraber yaşayacağımızı unutmuyoruz ..

insanız insan olduğumuzdan hayvanları ve doğayı seviyoruz.
sevmeyenler utansın.

kaynaklar yeterliyse insan insanı sever,
yetersizse "homo homini lupus"tur.

hüsamettin kardeşimizin insanları sevdiğinden hiç kuşku duymuyorum. tabi o insanlar itler tarafından yaralanıp öldürülmediyse.
kuduz bir it tarafından ısırılıp ölen iki yaşındaki ali asaf hakkında ne düşünüyorsun sayın hüsamettin kokoreçsever?

ya da ankara bağlum'da itlerin sırt ve kafa derisini yüzdüğü, erkeklik organlarını koparıp yediği tunahan yılmaz hakkında? bir itperest hatun "daha iyi ya ileride tecavüz sanığı olmaz" demişti. aynı fkirde misin?

kuzu hayvan değil mi sayın hüsamettin kokoreçsever. kokoreç kuzu bağırsağından yapılıyor. onları candan saymıyor musun? yoksa dün bir hanım kızceğimizin başka bir gıda içim twitterde söylediği gibi vegan kokoreç mi yiyorsun; portakal kabuğundan yapılma.
50 yıllık marksistim diyorsun. 50 yıl önce enternasyonal marşını söyledin mi? bak ne diyordu marş:
hem fabrikalar, hem de toprak/ her şey emekçinin malı/ tufeyliye tanımayız hak/ her şey emeğin olacak.
tufeyli asalak demek. hem marşı söyleyip hem de asalak bir yaratığı sevmek. insanların önüne koymak.
nasıl oluyor?
ya o zaman samimi değildin, ya şimdi. hangisi?

#2988064

normalde kimseye sataşmam ancak bazıları bunu hak ediyor.

siz kendinizin "şizofrene yakın" biri olduğunuzu da söylediniz, sonra birilerinin kafasını kesen şizofrenleri örnek gösterip şizofrenlerin hepsi tehlikelidir şeklinde onlara karşı düşmanca/saldırganca ve bilim dışı şeyler yazdınız bu sözlükte. şizofrenlerin ve "normal" psikolojideki insanların birilerini öldürme oranı aşağı yukarı aynıdır demişti bir uzman. sizin bunu yanlışlayan bilimsel veya istatistiksel bir bilginiz varsa duymak isterim.

sağcıların hepsinin ne denli "yavuşak" olduğunu söyleyip duruyorsunuz. bir keresinde iki tane sağcı örneği verip gene bu saldırganlığı yaptığınız tanımınıza, zamanında "kendimize yakın gördüğümüz parti ak parti'dir." diyen selahattin demirtaş'ı ve ayrıca doğu perinçek'i örnek vererek, "bunlar da sol'u temsil ediyorlar." dedim. yanıt veremediniz. ki tam da sizin sağcılardan verdiğiniz örneklere karşılık geliyordu bunlar. algıda seçiciliğiniz gerçekten muazzam. "sıçıcılığınız" mı demeliydim?.. ben anarşistim bu arada, belirteyim.

sokak köpeklerinin çoğu iyi huyludur. tüm başıboş köpeklerin katledilmesini asla kabul edemem. siz tüm köpeklerden nefret ettiğinizi de söylemiştiniz eskiden bu sözlükte. yani hakikaten ne diyeyim bilemedim...

bu konuyu kendi adıma kapatmaya karar vermiştim ama siz beni yeniden çekmeye muvaffak olabildiniz. tebrik ederim sizi.

anlaşılan o ki normalde kendi aralarında hemen hemen her konuda anlaşan solcu ve sağcılar bu konu karşısında ikiye bölünmüş durumda.

"sevgi dolu insanlar". böyle bir başlığa bunu yazmak çok iddialı bir laf. ne yani şimdi ben köpeklerin mümkün olan en acısız şekilde uyutulmasını istediğim için taş kalpli miyim? eğer bana soracak olursanız hayvanları barınaklara hapsetmek ve sokaklarda sefil bir hayata bırakmak köpekler için daha kötü bir kader. kimin uygulaması kime göre insancıl? bu konu oldukça subjektif.

subjektifliğe ve farklı görüşlere her zaman saygı duyarım ama iki yüzlülüğe ve tutarsızlığa asla. #2988064 politik görüşlerimin neredeyse tamamen zıt olduğu sevgili cordarone bu sefer güzel bir yorum yapmış: "kuzuyu candan saymıyor musun?" diye.

ben buna bir iki ekleme daha yapmak istiyorum. kuzu ve danayı öldürmeyi insanlar meşrulaştırmak için "ama onları yemek için kesiyoruz" argümanı kullanılır hep. ama mesela eve giren fareler öldürülünce kimsenin gıkı çıkmıyor. kapan hayvanın kafasına kapanıp acı içinde ölürken, yapışkan tuzağa takılıp berbat bir kader yaşarken hayvanseverleri ortalıkta göremiyoruz. onu nasıl meşrulaştıracaksın peki? ee köpekler kediler can da fareler patlıcan mı? üstelik onu yemiyorsun da.

ben evime giren sineği de, fareyi de bana zarar veriyorsa önce dışarı çıkartmaya çalışırım. baktın olmuyor son çare olarak öldürürüm. ama acı vererek değil, mümkün olduğunca insancıl bir şekilde. hiçbir hayvanı da gereksiz yere öldürmem. köpek meselesine bakışım da bunun tamamen aynısı. diyorsan ki ben veganım, hiçbir hayvanın öldürülmesini istemiyorum o zaman o kişiye saygı duyarım. ama fareyi sineği öldürüp de kediye köpeğe vicdan kasana saygım yok. türcülüğe karşıyım.

(bkz: ben elendim beyler)

dünyanın korkunç bir yer olmasının sebebidir.
"cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşelidir." diye bi klişe var, en sevdiğim klişe. gerçekten kötü insanlarla hiç derdim yok, kötü olup kötü olduğunu da kabul eden, beyan eden insan iyi ve sevgi dolu insan kadar tehlikeli gelmiyor. biliyosun çünkü kötü. öfke ve nefret dolu. bu insandan herhangi bir şekilde zarar görmeyi bekleyebilirsin, dolayısıyla uzak durursun. kendince önemler alırsın.

sevgi dolu insanlar yaptıkları tüm kötülükleri sevgiyle yapıyorlar. kendince iyi bir şey yaptıklarını düşünerek yapıyorlar. hayır senin de elini kolunu bağlıyor bu durum. bi halt karıştırmış ama biliyosun ki iyi niyetli, bi şekilde affediyosun. affetme baskısı yaratıyo insanda. sonra benzer bi şeyi yine yapıyor. en sonunda bu iyi insanı, sevgi dolu insanı hayatından çıkaracak noktaya geldiğinde, aslında iyi biri olduğundan, istemeden zarar veriyor olduğundan, bunu kendinle kavga vererek, kendine kızarak yapmak zorunda kalıyorsun. sevgi dolu insanlar seni kendinle bile kavgaya sokabiliyor yani, kendinle olan sulh ortamını bozuyor, kendine bakışını çarpıtıyor. "iyiyse cennete gitsin, benden uzak dursun" dediğin nokta senin kötü birine dönüşt(ürül)düğün bi nokta oluyor.

(bkz: hani nerde aa benmişim)