sevgi mi esaret mi sorunsalı

ilişkilerde gözlemlediğim en büyük hatalardan bir tanesi; sevgi adı altında çiftlerden birinin esarete gönüllü olarak girmesidir. böyle bir ilişkiyi hem sağlıklı bulmuyorum hem de içinde gerçek bir sevgi barındırdığına inanmıyorum. kadınlarda da olsa da bu esaret altına alma dürtüsü, erkeklerde daha yoğun şekilde belli ediyor kendini. dışarıya çıkıyorsunuz, yüz kere arıyor:”-nerdesin?, ne zaman geleceksin?, kim var?”. işim bitince geleceğim heralde. bir tamam bunun ikisi, üçü de oluyor. çok şahit oldum arkadaşlarımda da. telefon kapanıyor,”- beni çok seviyor, merak ediyor?” hayır efendim merak etmiyor, kontrol altına alıyor ve bunu yadırgamadan kabullendirtmeye çalışıyor. tasvip etmiyorum. kimse ilişki adı altında kimsenin esareti altına girmesin. sevgi esaret değildir!

sevişirken esaret elbette.