sevgi

sevgi neydi, sevgi emekti.

(bkz: selvi boylum al yazmalım)

bence sevgiyi anlatmak zor, sevgiyi anlatır gibi yapmak bile zor hatta. herkesin sevgi tanımı çok farklıdır bence, hayatımda gördüğüm en subjektif kelime bu olabilir diye düşünüyorum şu an. bu fikrim belki değişir ilerleyen zamanlarda.

her şeyi iyileştirebileceğine inanmak istediğimdir. eksikliğini çokça hissettiğim, ansızın duvarın dibine çöküp ağlatan, durup derin derin nefes aldıran duygu çeşididir benim için.

sevgi nedir ki,bana göre saf sevgi yol denecek kadar azdır artık

yanlış kişiye duyulan sevgi öldürür. sabahları işe giderken bir duvar yazısı görmüştüm "oysa sevgi çiçekleri soldurmazdı"... bizim solan çiçeğimiz var.

sevgi ne yoğunlukla ne de karşılıkla ilgilidir. sevgi, istikrar demektir. kimseyi şu günde şu saatte sevdim diyemez kimse çünkü bu zamana yayılır ve zamanla, eylemler (action) ile sevgi oluşur. sevgi diş fırçalamak gibidir. günde 2 kez en az 2 dakika fırçalamanız gerekir dişlerinizi. bundan vazgeçerseniz eğer, dişleriniz çürür çünkü bıraktığınız gibi dişler çürümeye başlar. burada önemli olan çok kısa süre dahi olsa istikrarlı olmasıdır. ya da vücut geliştirmeyi düşünün, vücut çalıştığınız zaman aynanın karşısına geçerseniz ve onca zamandan sonra bir bakarsınız ki hiçbir değişim yok vücudunuzda. burada iki nokta vardır. ya istikrarlı şekilde devam edersiniz ya da vazgeçersiniz. eğer devam ederseniz ilerleyen zamanlarda değişimi görürsünüz vazgeçerseniz her şey biter. sevgi de böyledir işte, siz devam ettiğiniz sürece bir şeyleri değiştirir. sevgi yoğunluktur sözümden kastım da şu aslında, biriyle konuştuğunuzu düşünün, bir günde 12 saat konuşup diğer günler konuşmamak mı yeğdir yoksa her gün 2-3 saat kafi midir? bir insan sizi doğum gününü hatırladınız ya da ona bir hediye aldınız diye sevmez. her sabah günaydın demenizle, gününün nasıl geçtiğini sormanızla, ona olan ilginizi her gün monoton şekilde sormanızla sever. shakespeare’nin sone 108’de söylediği gibi “tıpkı dua edenler gibi her gün aynı şeyleri tekrar tekrar söylemeliyim.” seni seviyorum çok klişe bir sözdür ama etkilidir özellikle bunu eylemlerle destekleyince. sevgi şöyle bir şey olsa gerek. mükemmel bir günün ardından kötü bir gün geçiren sevgiliyi dinlemek, lafını bölüp benim de günüm mükemmeldi yaaa dememektir. sevgi, belirli bir eylem, gün, söz değildir. şunu yaparsan seni sever, bunu söylersen aşık olur değildir. bunların hepsinin birikimidir. sevgi küçücük şeylerin toplamıdır. boşuna mı demişler damlaya damlaya göl olur diye. eğer siz her gün bir sevgi damlacığı oluşturursanız, zamanla bir gölünüz olabilir. elbette kırılmalar, darılmalar olur ama bahçıvan bir gül için bin dikene su verir arkadaşlar.

sevgi neydi, sevgi emekti..

bana bunu da yaptırdınız ya yazıklar olsun size.

her şeyin çözümüdür. üstüne çok düşünmek, çalışmak gerekir. bir şeyleri sevmeyi arttırırsanız, mutluluğunuzu arttıracak olandır, gerçektir, kurtuluş gibidir. daha fazla sevmeye başlayınca hayatımızda farkı görülmeye başlanır

güzel bir kadın ismi.

karşılıklıysa tadından yenmez.

bu dünyada yok.

eksikliğinin hiç birşeyle doyurulamaması.

sevgi, hayatın getirdiklerine birlikte gögüs gerip yorulunca güzel. yoksa sevgi kılıfına bürünmüş bencil beklentilerini doyurmamız için, bize hizmetkarları gibi davrananlara harcanan emeğin yorgunluğuyla degil...

benden çok senin ihtiyacın olan birşeyi sana vermem;bu hediyedir
senden çok benim ihtiyacım olan birşeyi sana vermem;işte bu sevgidir.

bu sözü söyleyeni bilen varsa bilgilendirirse süper olur altına eklerim.

japon düşünür ve yazar masumi toyotome 3 tür sevgi olduğunu belirtmiştir. bunlar eğer, çünkü ve rağmen sevgi türleridir.
1.eğer: belli beklentileri karşılarsak bize verilecek sevgidir.
2.çünkü: bu tür sevgi de kişi bir şey olduğu, bir şeye sahip olduğu ya da bir şey yaptığı için sevilir.
3.rağmen: bu sevgide insan bir şey beklediği için değil bir şeyler eksik olmasına rağmen sevilir.
sevgiyi üç şekilde açıklayan japon düşünür masumi toyotome “rağmen” türü sevginin dünyada oldukça az olduğunu ve en çok buna ihtiyaç duyduğumuzu söylemiştir.

yetmez ama hoş bir anlatımı şöyle bırakıyorum

bülent ortaçgil-sevgi

sadece sözlük anlamını bildiğim, hayatımda hiç hissetmediğim kelimedir kendisi.

en temiz duygulardan birisidir zannımca.

insanlar aç, aç.

eksikliği, dünyadaki tüm sorunların sebebi olabilecek bir kavram.

aret vartanyan, sevgiyi böyle tanımlıyor, gerisi size kalmış.

sevgi mi? şaka yapmıyorum, sevmekten ve sevilmekten korkmalısın en kolay dönüşebilen duygu sevgidir. üstelik nefret gibi iğrenç bir şeye dönüşür sevgi. birinin sizden direkt nefret etmesi idare edilebilir bir şeydir ama sizi seven birinin sevgisinin şiddetini negatife yani nefrete dönüştürüp yansıtması gayet ağır bir şeydir. aslında çoğu şeyi kötü yapan şey potansiyelidir. sevgide bu yüzden tehlikelidir.