sevgiliden ayrılınca yapılan ilk şey

uzun uzun düşünmek.

ilk anda hiçbi şey olmamış gibi devam ederim hayatıma. bi şekilde barışılır diye düşündüğümden belki de. ki tek bi ayrılıkla biten ilişki görmedim kendi hayatımda. bir hafta kadar geçince o boşluk hissi kaplar içimi. hatırası olan ne varsa telefonda, evde, üstümde tek tek yok ederim.

kendimi dinlemek.

toksik bir ilişkiden çıkmadıysanız ve size zararı olmayan bir ilişkiden çıkmışsanız bol bol flört edin.

fotoğraflar ve mesajlar silinir.

delikanlılık tam sıralı liste:

önce biraz beklersin...
yere ayakkabının tabanının vurulması, sürekli... taptaptap.
fotoğraflara bakmak...
bacak sallama, sürekli...
fotoğrafları silmek...
fotoğrafları sildiğine üzülmek...
bacak sallama, sürekli...
oluşan rahatlık. oh be dünya varmış.
kimmiş ya bu yavru? ay ne kadar hoş. dur çaktırmadan göz göze geleyim...
ayrıldığın için ağlamak...
biz ayrılsak da sevmeye devam ederiz şeysi.
bu kız bacımız olur. (az önce götüne baktığın)
bana kadın mı yok lan? serzenişi.
bana onun gibi kadın yok sızlaması...
mekana yeni giren hatunu kesmek ve hoşmuş demek...
o beni tek anlayan kadındı itirafı...
ben adam olmam, kızı üzdüm farkındalığı...
fotoğrafları da sildim, özledim evresi...

*
sonuç:

yenisini bulurum.

iyi bir ilişki bittiyse sahilde ufuğu izlerken klasik bir parça dinlemek , kötü bir ilişki bittiyse özel bir şeye gerek yok zaten. zararın neresinden dönsen kardır.

sukur namazi kilmakla psikologa gitme arasinda gidip gelirim

5 yıl oldu ma ayrılsak harbi çok üzülürüm. düşünsene bir anda 5 yılın kayboluyor. ürkütücü.
ürkerim büyük ihtimal.