sevgilinin babasının ilk insan çıkması

başıma ne geldiyse bu homosaphienlerden geldi be sözlük. en büyük acıyı bu kıllı, göğsü kadayıf olmuş adam yaşattı bana.

bir sabah sevdiceğimi kapısında bekliyordum, işe götürecektim. o sabahın diğerlerinden farklı olduğu belli barizdi.

babasının resmini görmüştüm. maymun gibi herifti evet, ama o da insandı dedim çektim sineye. insan insana benzer bazen. arada çocuğum benzer diye korkmuyor değildim. ama gönül sevince kör olunuyor.

baktım babası indi ilk, sevdiceğim arkasından. mesafeli olduğum için ne konuştuklarını anlamıyorum ama babası el işaretleriyle bir şeyler anlatmaya çalışıyordu, sinirli gibiydi. yerinde zıplamaya başladı ve kısa bir sürede kendinden geçti. apartmanın giriş katındaki demirlere tutunup sallanmaya başlamıştı. çekindim.

babasını yolladıktan sonra sevdiceğim geldi yanıma. babasının kartal gözleriyle beni uzaktan gördüğünü, beğendiğini ve müsait bir zamanımızda istemeye gelebileceğimizi söyledi. sıkıntım var sözlük. bu adam beğenilerini böyle ifade ediyorsa yanına gittiğimizde koltuk altlarımızı gıdıklamasından korkuyorum. aşırı yardıma ihtiyacım var. saygılar.