sevgilinin suratına ağlayarak çay poşeti fırlatmak

cok tuhaf olurdu. neden boyle bisii yaparsin ki. heralde seker hastasi falan olmak lazim.

hemoglobin ne demekti la. evet.

bir, kıymalı pideyle ağzına ağzına vurmak değildir.

başlığı açan yazrın suratına akpar tea fırlatmak istiyorum. kapak fotosuna istinaden. kap, fare. *

ayrıca: (bkz: çay partisi)

harika bir kucaklaşma hali. arabanın üzerinden yaparsak daha etkili. çayı fırlatırken sevgilimize "neredesin bay kemal" dersek, çayı kapmak için zıplayacak ve bize doğru koşarak sarılmak isteyecektir. yurdumuzda buna benzer, ilk bakışta çok saçma gelen ama kanıksanmış manyakça olaylar olabiliyor

konuyu ilginç kılan "ağlama" detaydır. düz fırlatsa ilişki kesilmesi gereken biri olduğu daha çabuk kabul edilir ama ağlama eylemi, çay poşeti fırlatma eylemi ile birleşince bir suçluluk duygusu da oluşur karşıdaki kişide. artık hayattan çıkarılması gereken saygısız ve öfke kontrolü olmayan kişi imajı, yaralı ve poşet kime isabet ettiyse o kişi tarafından teselli edilmesi gereken kişi imajına evrilir.
ağlayan erkeğe de çok anlam yüklüyoruz, duygusal bir milletiz. bu konuda ikiye bile ayrılıyoruz. bir kesim "erkek adam ağlamaz olm, gay misin?" duruşunu şarkılarla da destekleyerek korurken, bir kesim de "ağlıyor bak, onu hiç böyle görmemiştim, duygulu adam, iyi baba olur, dost olur" hissi ile yaklaşıyor. erkekler bu konuda her an değneğin boklu ucunu tutabilir, kadınlar daha avantajlı.
ağlayan kadına hasta bir milletiz aynı zamanda. kurtarılması gereken, hassas, çaresiz kadınlara bayılıyoruz. yanlışlıkla bile kahkaha atan ve eğlenen, "sağlık olsun" diyebilen, hatta "bana uymuyor, bu iş burada biter" diyen kadını da sevmeyiz. ne o öyle, başında biri olmadan, sahipsiz yaşayıp cemi cümlenin başına bela mi olacaksın?

biz buna izin vermeyiz, yooo. hayır.