sevginin güzelleştirmesi

hem ruhsal olarak hemde fiziksel olarak sevilen insanın güzelleşmesi hali.
ve bu gerçek. huysuz, mutsuz, bitkin bir insanı aniden enerjik, çalışkan, yüzü aydınlanmış birine çeviriyor sevgi.

iştah açılıyor, sabah sorunsuz uyanıyor, yorulsan bile yaptığın işler koymuyor, gereksiz gerginlik geçiyor, insanın yüzüne bir parlaklık geliyor.
kafandaki tüm kaygılar dursa dahi oturup seni kemiremiyor, seni yıldıramıyor. gülümsüyorsun, tatlı bir sarhoşluk çöküyor.

sevin, sevilin.

(bkz: aşkın üretkenliği arttırması) gibi bir şey.

o zaman ben sevmeyi bilmiyorum. ya da o sevilmeyi beceremiyor. çünkü beni bildiğin hasta etti bu sevmek işi.

bu bir gerçek. ne yazık ki seven kişi ilgisini azalttırğında, kabalaştığında çirkinleşme de kaçınılmazdır. o yüzden seviyorsanız ve de seviliyorsanız kıymetini bilin. üzmeyin.

buna gerçekten inanan ve kısmen de olsa yaşayan bir kadın olarak, altına imzamı attığım durum.
şimdi konumuz aşk değil arkadaşlar. beni başkasının sevgisi değil, kendime duyduğum merhamet ve sevgi güzelleştirdi. özsaygım, benlik farkındalığım sonucunda kendimi sever oldum, değer verir oldum. ve eskiden her aynaya baktığımda küfür ettiğim kadına sarılır oldum. çok enerjik, tatlış bir kadın görüyorum artık. sürekli dans ediyor, şarkı söylüyor falan..
tabii, zamanla kendine daha doğru bakmayı da öğreniyor insan. şu an aynada gördüğüm kişiyle gram derdim yok, hatta onunla sohbet ediyoruz duştan sonra saçlarını köpüklerken. *

birilerinin sevgisi ile var olmadınız, yok da olmayacağınız için kendinize yatırım yapın dostiler. sevin, sevilin. ama doğru insanlara sevginizi bahşedinnn!

libido ama yaşam enerjisi ve sevinci olanından.

sevgi güzelleştirir evet, sevdiğiniz kişiyle kavga edince de çirkinleştirir. açık ve net. duyar kasmanın alemi yok bu konu hakkında. hele bir de ilişkiniz ilerlemişse, eski tadını kaybetmişse kesinlikle güzelleştirmez aksine yıpratır bu sizi.

şahsen aşkın sevginin insanı güzelleştirdiğine inanmayan bi insanım. bu da benim görüşümdür.

aldığımız duyumlar bu yönde. umarım pratikte de öğreniriz.

sevgi dediğimiz baştan başa bütün iyi sıfatları barındırdığı için içerisinde kötü bir şey olması mümkün değil. saf güzel bir şey. sevilmenin sevmenin bir şeyleri kötüleştirdiğine hiç denk gelmedim. aksine seven insan sevilen insan içerisinde sevgiyi barındıran herhangi bir şey her zaman güzeldir.

boşanan kişilere baktığımızda genelde taraflardan birisi 10 yaş yaşlı gösterdiğinde veya 15 yaş genç durduğunda bosandiklari kişi de öyle oluyor. genç gösterme veya yaşlı gösterme genelde karşılıklı oluyor. birbirlerini yipratmamis çiftler bağlılık kalmadığında birbirlerine pek de düşman olmadan yollarını ayiriyorlar. yani boşanma durumlarında bile az veya çok yıpranmak karşılıklı oluyorsa elbette sevginin iyileştirme gücü vardır, güzelleştirme gücü var mı tartışılir. sadece gözler daha parlak ve neşeli oluyor, ben ona güzelleşme demem.

mekanizmasını yenice anlamlandırabildiğim olay.

biri sizi, sizin kendinize bakınca sevmediğiniz özelliklerinizle birlikte sevince yaşanan şaşkınlığın yerini farklı tür bir farkındalık alıyor. aynadaki görüntüde belki aynı kişiyi görüyorsunuz ama oluşturduğu his değişiyor.

modern tıpta yeri yok belki ama,
sevilmek de plastik cerrahiye dahil. *