sevgiye aç insanların yaptıkları

sevgiye aç insanlar ne yapar?
herkes te herşeyde sevgi arar sevgisini sonuna kadar kullanır sonra ne mi olur elinde patlar herşey kimse onun sevdiği gibi sevmez onu bir hayvanı sevse belkide bulabilecekken sevgiyi gidip bir insanda dener şansını sonra yıkılır. bir daha sevilmicem düşüncesine girer yanlış insanlara yanlış duygular verip bir daha duygularımızı aynı heyecanla hissedemiyoruz hata yapıyoruz fazla hatta yapıyoruz..

böyle başlık açar.

agliyorum ben gizli gizli sevgiye ac oldugum zamanlarda. neden boyle diye oturup sorguluyorum. sevgiye ac olmak normaldir arkadaslar aslinda. biz aradaki farki bilmiyoruz. gidip birisinin sevgisi olmadan yapamicagimizi dusunuyoruz. bana gore bu da mantikli aslinda da. herkese gore degisiyor tabi. boyle dusununce kendimizi degersiz gormus de olmuyoruz. amaan karisik. her zaman bizi desteklicek sevecek bi insan aramamiz bence normal yani. onemli olan dogru insanin sevgisine ac olmak. ya da saglikli sevgiye ac olmak. yanlis insanlari bulmak, onlarinkini sevgi sanmak, ebeni tersten gormek ve sonra tovbe etmek sevgiye de aska da insanin kendi salakligi yani. ama akillanirlar mi hic?? tabiki de hayir. her seferinde dogru sevgiyi bulduklarini dusunurken kendi sevgilerini tuketip duruyolar.....

her gördüğü ilgiyi sevgi sanar. :(

kızlara falan yazmak (bkz: ben)

görülmeye çalışır. yazdıklarıyla, sosyal medyadaki varlığıyla, sosyal alanlarda... kendini fark edilir ve sevimli kılmaya çalışır. mevsiminin gelmesini bekler.

önce birinin sevgisini fark edip sonuna kadar sömürüp en güzel yerinde terk etmek

sevgiye aç bir beyin sevgi alabileceği ilk insana aşırı değer verir. sonucu ise zaten bariz.

hatalar yapmaya müsait insanların yaptıklarıdır.

sevilmeye değil de bazen sevmeye aç hissediyor insan.
ne yapacağız bunu bilmiyorum..
üzgünüm. aşacağız. bu zor günleri de aşacağız sevgili kendim.

affınıza mağruren az biraz alkol alırım, biraz sigara yakarım, biraz da çitos yerim. içkiyle değil de, normalde gündüz dükkanda çitos yer ve ısmarlarım. herkes çitos yer.

sevgiye açım madem çitos yemeyeyim de ne yapayım?

doymak için sever.

ne yapacağını bilmez, her şeyi yapmak ister.

(bkz: sevgiyi yemek vs sevgiliyi yemek)

süper saçmalayabilir, hayatlarında çok yanlış kararlar alabilirler. başıboş çalı gibi uçsuz gibi görünen vaziyetin ortasında kendilerine hiçbir yaklaşan yokmuş gibi gelir.

sevgi mevzuunda belli bir doyum noktası var bence. hani anne baba sever, evlat sever, kardeş sever, ne bileyim yedi kat yabancı dostluk çerçevesinde sevgi ifade eder ama birinin yahut öteki türlü sevginin yokluğu kişiye hiç kimse tarafından sevilmediği düşüncesini getirir. bundan çıkmak o kadar zordur ki içinde olana ne dilesem bilemiyorum, iyilikler dileyelim.

sevgiye açlık, yoğun bir yalnızlık hissi, tek başınalık düşüncesiyle içinden çıkılmaz bir girdabı da beraberinde getiriyor. ancak böylesi bir sevgi noksanlığı yitip nihayet tastamam olduğunda kişinin anlam arayışıyla ilgili problemleri de yavaşça solup gidiyor. anlamın temel, doğal ve doyurucu insan ilişkileri olduğu en azından çoğu kimse için oldukça aydınlatıcı bir farkındalıkla anlaşılıveriyor.

bu bağlamda bazı insan davranışlarının "sevgi görmemişler!@" şeklinde yorumlanıp, sevgi görmemiş olmayı kişinin kusuru saymayı biraz saçma buluyorum. sevginin, sevildiğinin, saygı gördüğünün farkında olarak şımarık, hodbin hallerde haddini aşmayı sevginin bir eksikliği değil sevgiyi pek hak etmeyişle açıklamak daha dogru olabilir. fakat bunu yaparken dahi kişinin o doyum hissine ulaşacağı türden bir sevginin yokluğunda olduğu ihtimalini göz önüne almak gerekir.

sevgiye aç hissettiğim zamanlar da oldu, bazen hâla oluyor. aynı zamanda sevgiye aç olduğunu düşündüğüm birisiyle birlikte olduğum dönemler de oldu.

sevgiye aç insan sevgiden ziyade ilgi bekler , azcık bir ilgi kırıntısı görünce de onu sevgi zanneder zaten. hiç değilse bende öyle oluyordu.
o ilgiden en ufak bir şey kaybettiğini düşündüğünde de en baştaki sevgi açlığında daha da fazla bir sevgiye ihtiyaç duyar o ilgi kırıntısına umutlandığı için.
sonra gelsin değersizlik hissiyatı vb. iğrenç duygular.
bunu yaparken karşındakini de yorar, kendini de ama yaşadığı şeyin sadece sevgi açlığı olduğunun farkına bile çok sonradan varabilir.

çevrede öyle bir insanın olması da fazlasıyla yorucu olabiliyor bir noktada.
kişinin kendini değersiz hissetmesi , hatta belli noktalarda aşağılık kompleksine girmesi sadece onu değil, çevresini de etkiliyor.

pavyona gitmek

bana sevgiden çok ilgiye aç olduklarını düşündürten olaydır. ilgiye aç olmak burada kötü bir niyetle yazılmamış olup yine de bir arkadaş ortamında veya herhangi bir ortamda kişinin komik duruma düştüğünü gözlemleriz. yani en azından ben cringe oluyorum. ve içimdeki "neden böyle davranıyorsun, sen de herkes kadar özelsin ve güzelsin, vs." düşüncelerini bastırarak muhabbetin değişmesini bekliyorum.

dürüm söylemek.