sevilen ünlünün görüşü yüzünden kendisinden soğumak

asla anlayamadığım şeydir. sanatçı muhalif olmalıdır bilmem ne cart curt klişelerine girmeyi de ayrıca hiç istemiyorum ama gerçekten havsalam almıyor. misal; şiire ilginiz var. bir yerde bir şiir okuyorsunuz ve bu şiiri çok beğeniyorsunuz. sizi alıp çoook başka yerlere götürüyor dizeleri. sonra bir öğreniyorsunuz ki şairi azılı bir komünist yahut ırkçı bir faşist. allah aşkına ne değişti mesela. o şiir hala aynı şiir. o şair de o şiiri yazan şair. parti kursun oy verelim diye ünlü mü takip edilir eyy romalılar!!

misal, çok sevdiğiniz bir şarkıcı, yıllarca şarkılarını dinlemiş, o şarkılarla aşık olmuş, ayrılık acısı çekmiş, özlemiş, özlenmişsiniz. her derdinizde o şarkılara sığınmışsınız. çıkıp o şarkıcı bir görüş belirttiğinde iktidara yakın/muhalif diye neden uzaklaşırsınız lütfen anlatabilen şöyle gelsin, rica ediyorum.

kendimce bazı isimleri, kendi penceremden gördüğüm kadarıyla zikredeyim mesela sizlere:

h.nihal atsız : ırkçı, kafatasçı bir faşisttir. bayrak tutanıdır hatta bana göre. lakin aynı adam bana göre en güzel aşk şiirini kaleme almıştır.

şükrü erbaş : muhafazakar bir adam. lakin en sevdiğim şairlerden biridir.

yılmaz erdoğan: iktidara yanlamıştır. etliye sütlüye karışmamakla övünmüştür. doğrudur. lakin kalemini en çok sevdiğim insanlardan biridir. yaptığı her işi hayranlıkla takip ediyorum. yerli yapımların belki de en büyük en güzel örneğini vizontele’leri kazandırmıştır bizlere.

sezen aksu: yahu yüreği en ufak titreyen bile koşa koşa onun şarkılarına sığınmadı mı? ne oldu yani yetmez ama evetçi ise. ne değişti. hala onun şarkılarını dinlemiyor, nerede duyarsanız duyun eşlik etmiyor musunuz?

yahu bunlar da insan. elbet görüşleri olacak. hata yapacaklar, hatalı şeyler söyleyecekler, gaf yapacaklar. kimi ne için takip ettiğinizi ne çabuk unutuyorsunuz. lafa gelince hepimiz kutuplaştığımızı söylüyoruz ama bir şeyi atlıyoruz bence.

biz kutuplaşmaya zaten dünden hazırmışız...