sevişenlerin sevişemeyenlere karşı acıyan gözlerle bakması

beni üzen bir durum. ben bunca yıldır çalıştım, uğraştım ve iyi yerlere geldim. kimse de kalkıp helal olsun sana demedi ama sevişemediğim için sen nasıl bir insan kaç yaşına geldin hala daha sevişemedin, rezil insan diyerek hem küçük gördüler hem de acıyan gözlerle ezdiler beni. ben de isterdim öpüşüp, sevişmeyi ama olmadı işte ne yapayım yani heee ne yapayımmm.

aa kimsenin haddine değil acıyan gözlerle bakmak. ayıp. yapmayın öyle şeyler.

bir entry başlık nick uyumu ancak bu kadar uyumlu olur.

kendisini hanımına saklayan olgun ve elit bir bey olarak tam tersini düşündüğüm durum. asıl biz sevişmeyen/sevişemeyenler şanslıyız. hepimizde olmuyor mu ; aah keşke hafızam silinse de şu diziyi tekrar izlesek, şu kitabı tekrar okusak duygusu? itiraf edin oluyor. biz sevişmemişler işte o ilk kez sevişmişliğin duygusunu doya doya yaşayacağız ama siz sevişkenler aynı şekersiz sakız çiğner gibi anlamsız tekrarlara düşeceksiniz. ayrıca o iğrenç vücut sıvılarınızı takas etmeniz de cabası.
(bkz: sevişme hayalinin sevişmekten daha güzel olması)