sevişmeye yedek külotlu çorap götüren kadın

(bkz: planlı tutku savaşçısı)
aşk savaşında cephanesi eksik olmayan, her an her şeye hazır, kahraman bir aşık.

jartiyer takımı sevmiyordur.

yedeği giyerken ayaklarıyla bir şeyler yapacaksa demek ki… heyecanlıdır.

erkeklerin külotlu çorap fetish'ini anlamıyorum. aksine, ben külotlu çoraptan nefret ederim. nedense dokusunu bir türlü sevemedim gitti. inanılmaz yapay, sentetik hatta buram buram plastik hissi uyandırıyor bende.. yaşayan var mıdır bilmiyorum ama bende kaşıntı yapıyor. cildim çok hassas olduğu için, uzun süreli bu dokuya maruz kalmak cildimi efsanevi şekilde kaşındırıyor. sanırım içindeki bir materyal türüne alerjim var. en iyi markayı seçseniz dahi, içerik belli. ölümcül bir değişim olmuyor ve kendimi bildiğimden beri( çocukluğumdan beri), külotlu çorapla kaşınıyorum. bence dış giyimde, en son afrodizyak sembolü olabilecek aksesuardır ve hiç hijyenik değildir. kumaş yapısı, her türlü pisliği üstünde toplar ve tüm gün üstünüzde olduğu için her yere değer.. özellikle pis toplu taşıma araçları ve kamu alanlarında bulunan ortak lavabolar.. so, no!

külotlu çorap dediğin zaten yırtıp atmak için var*
düşünceli kadın.
öyle kadını sevin çocuklar, salak salak arayışlara girmeyin.

bana oturmaya gelse keşke denilen kadın.