1.
kara çaraf, babillin bakir, kadim büyücülerinin asla bu boyuta geçmemesi gereken ruhani varlıkların kendilerine tasallut olmaması için giydiği tılsımlı bir kıyafetti.
mazisi ademoğlu kadar eski, kadim bir geçidi muhafaza etmekteydiler, hepsi bir gece yarısı, saat 3 civarında kayboldu. köyleri o gün helaka uğramış, ve alev almıştı. bütün ahali, birbirine kaynamış, yekvücut olmuş halde bulunmuştu. gözleri yuvarlarından fırlamış, keskin bir aletle sökülmüştü. kayboluş hikayelerine dair hiçbir tarihi vesika yok. en azından ademoğlunun evlatları bunu kaleme almamış! başında bekledikleri tünel, yerin kilometrelerce altında, cehennem kapısı diye bilinen bir yer. orta doğudaki tam konumuna dair bilgi, asırlar önce yitip gitmiş.
tünel adem den bu yana hiçbir insan elinin değmediği bir duvara çıkıyormuş, bu duvarda kabil den sonraki en büyük günahkarın gölgesi var, cinni bir sureti.
ona sakın bakmayın, yoksa ruhunuzu ele geçirir, baktığınız an hafif bir ürperti hissedeceksiniz ensenizde. ve o dakikadan itibaren hiçbir uyku ruhunuzu feraha erdirmeyecek, ölüm bile.
bu hikayeyi okuduysanız kafanızı karanlığa çevirin, gözlerinizi kapayın, ve bir daha bakın, sonra bir daha, karanlık gölgelerin içindeki silüet size göz kırpacak.
"uzun süre uçurumun (hiçbir insan ayağının basmadığı, cehennemden daha korkunç, tekinsiz, karanlık alemler, yaratılmış hiçbir insan o toprakları ayak basmakla lanetlenmeyecek, en günahkar olanlarımız bile, bazılarımız hariç... ) içine bakarsan, uçurum da sana bakar"
nietzsche
mazisi ademoğlu kadar eski, kadim bir geçidi muhafaza etmekteydiler, hepsi bir gece yarısı, saat 3 civarında kayboldu. köyleri o gün helaka uğramış, ve alev almıştı. bütün ahali, birbirine kaynamış, yekvücut olmuş halde bulunmuştu. gözleri yuvarlarından fırlamış, keskin bir aletle sökülmüştü. kayboluş hikayelerine dair hiçbir tarihi vesika yok. en azından ademoğlunun evlatları bunu kaleme almamış! başında bekledikleri tünel, yerin kilometrelerce altında, cehennem kapısı diye bilinen bir yer. orta doğudaki tam konumuna dair bilgi, asırlar önce yitip gitmiş.
tünel adem den bu yana hiçbir insan elinin değmediği bir duvara çıkıyormuş, bu duvarda kabil den sonraki en büyük günahkarın gölgesi var, cinni bir sureti.
ona sakın bakmayın, yoksa ruhunuzu ele geçirir, baktığınız an hafif bir ürperti hissedeceksiniz ensenizde. ve o dakikadan itibaren hiçbir uyku ruhunuzu feraha erdirmeyecek, ölüm bile.
bu hikayeyi okuduysanız kafanızı karanlığa çevirin, gözlerinizi kapayın, ve bir daha bakın, sonra bir daha, karanlık gölgelerin içindeki silüet size göz kırpacak.
"uzun süre uçurumun (hiçbir insan ayağının basmadığı, cehennemden daha korkunç, tekinsiz, karanlık alemler, yaratılmış hiçbir insan o toprakları ayak basmakla lanetlenmeyecek, en günahkar olanlarımız bile, bazılarımız hariç... ) içine bakarsan, uçurum da sana bakar"
nietzsche
devamını gör...