1.
1926/ 1999 yılları arasında yaşayan türk şair ve çevirmen can yücel imzalı eser olup 1981 yılında yayınlanmış;
pdf baskısı 180 sayfa olan şiir kitabıdır.
kitabımız aslında şairin 4 kitabındaki şiirlerin toplu basılmasından oluşuyor.
yani diğer kitapları okuyanlar bunu da okumuş olacaktır.
şiirlerin diğer kitaplardakiyle aynı olduğunu fark edince anladım.
buna rağmen biraz yeniden okumak istedim.
şiirlerin konusuna gelecek olursak; her biri birbiriden bağımsız olduğu için tek bir konudan bahsetmek olanaksız.
şairin iç dünyası, hissettiği duygular, gerçeklerin ve sonların ondaki anlamı, hayata dair duygu ve düşünceleri, onun şiir anlayışını oluşturuyor denilebilir.
can yücel'in gerçekçi tutumu, hayatı kavrama biçimi ve hayattaki bitişlerin, ölümlerin farkında olmasına rağmen metanetini koruması, her duyguyu göğsünde yumuşatmayı ve nesnelleştirmeyi bilmesi ise şiirlerini galiba daha güçlü kılıyor.
can yücel pollyanna olamıyor, her zaman her şeyin en kötüsüne hazır oluşu ise onu yenilmez, sarsılmaz bir evreye getiriyor.
şiirlerini okurken gülmek de ağlamak da mümkün.
çünkü o hepsini bir arada hissettirmeyi başarmış.
şiir alayınıza nasıl giderse...
sen yaşasan yaşasan ölülerle beraber yaşıyacaksın.
eskisi gibi değil burası sensiz.
kollarını, kollarını bırak.
sade ellerini düşün;
geldiğin yollarda değil.
geldiğin şehirdedir sevgilin
geldiğin şehir kalabalık.
hem ne akla uydum da yazdım o mektubu
hadi yazdım neyse
ne b.k yemeğe yolladım!
pdf baskısı 180 sayfa olan şiir kitabıdır.
kitabımız aslında şairin 4 kitabındaki şiirlerin toplu basılmasından oluşuyor.
yani diğer kitapları okuyanlar bunu da okumuş olacaktır.
şiirlerin diğer kitaplardakiyle aynı olduğunu fark edince anladım.
buna rağmen biraz yeniden okumak istedim.
şiirlerin konusuna gelecek olursak; her biri birbiriden bağımsız olduğu için tek bir konudan bahsetmek olanaksız.
şairin iç dünyası, hissettiği duygular, gerçeklerin ve sonların ondaki anlamı, hayata dair duygu ve düşünceleri, onun şiir anlayışını oluşturuyor denilebilir.
can yücel'in gerçekçi tutumu, hayatı kavrama biçimi ve hayattaki bitişlerin, ölümlerin farkında olmasına rağmen metanetini koruması, her duyguyu göğsünde yumuşatmayı ve nesnelleştirmeyi bilmesi ise şiirlerini galiba daha güçlü kılıyor.
can yücel pollyanna olamıyor, her zaman her şeyin en kötüsüne hazır oluşu ise onu yenilmez, sarsılmaz bir evreye getiriyor.
şiirlerini okurken gülmek de ağlamak da mümkün.
çünkü o hepsini bir arada hissettirmeyi başarmış.
şiir alayınıza nasıl giderse...
sen yaşasan yaşasan ölülerle beraber yaşıyacaksın.
eskisi gibi değil burası sensiz.
kollarını, kollarını bırak.
sade ellerini düşün;
geldiğin yollarda değil.
geldiğin şehirdedir sevgilin
geldiğin şehir kalabalık.
hem ne akla uydum da yazdım o mektubu
hadi yazdım neyse
ne b.k yemeğe yolladım!
devamını gör...