sinyalci

pandemiden önce şehir merkezinin işlek caddelerinde bolca olan kişilere denirdi, taktikleri ise şöyleydi;
''abi x yere gidicem cebimde para yok bilet almak için, yoksa yanlış anlama dilenci değilim''
''abi x yerden geldim iş bulana kadar sokakta kalıyorum gönlünden ne koparsa.''
antalya şehir merkezinde, kaleiçi civarında çok rastlanırdı bi dönem.

beleşçilik kavramına level atlatmış insan türü. 1 lira ve 50 kuruş gibi göze az görünen miktarları isteyerek gün içinde epey bi cukkalayan tipler. gördüğünüzde sakın acımayın, görmezden gelin böylelerini.

toplumun korku ve acıma hislerinden yararlanıp çeşitli şeyler isteyen insan.

bunu meslek olarak yapan insanlar yüzünden zamanında 50 kuruş ihtiyacım olup utana utana istediğimde dürüstlüğüme inanmayan insanlar olmuştu. varolsunlar.

döneminde iyi getirisi vardı bunun.

hayatı bedava yaşayan bi' tiple tanışmıştım
günlük sinyaliyle 2-3 bira içiyordu, milletin masada bıraktığı tostun yarısını yiyordu baya kaliteli bir hayat. kadıköy'de umutsuz, poser bi' genç kızsanız çok yardım ediyorlar valla, bira içinse veririm ehehe tarzında metalci dayı gülümsemeleri ve müthiş yardımseverlik.

ama geleceği olmayan bi' meslek bu
bu dostumuz sinyallerle elde ettiği paralarla uyarıcılara çok bulaştı, ona dönüşü beyin kanaması ve vücudunun yarısının felç kalması oldu.

bu uyarıcı maddeler sonrasında fizyolojik olarak bir hasara uğrayan ne kadar insan gördüysem hepsi allah'ı buluyor sonunda. baya serd müslüman oldu.

bu olaydan yaklaşık bir ay sonra sabah uyandım telefonda bir mesaj
"sen şeytansın seni engelliyorum"
milletin doğal seleksiyonunun sonucu da bize patlıyor, erko işte, herşeyin en kötüsünü hak ediyor, di mi ?