siyaset ve futbol rekabeti benzerliği

hep istiyoruz (istiyorsunuz, daha doğrusu) değil mi kazanmayı. hep bir heyecan olsun, gündem olsun. "nasıl koyduk ama" olsun kazanınca, "şaibe var seçimlerde" olsun, kaybedince. bunları sallandıracağız veya intikamımızı/rövanşı alacağız... ille böyle olsun.

ben ise anarşistim ama delüzyonel olmadığımdan oyumu da kullandım hep. gene kullanacağım. oyumu verip geçeceğim. biraz batılılar gibiyim bu konuda. tek siyasi gücüm oyum. politika yazarı veya siyasetçi olmadığımdan başka hiçbir gücüm olmadığının farkındayım siyaset ekseninde.

ama ille gerilim, heyecan olmalı değil mi sizin için? provokatif mi yazıyorum? belki.

ama bıktım artık gerçekten.

siyaset, günümüzde kuralları koyan ve yaşantımızı belirleyen bir olgu; bununla da sınırlı olmalı bence.

ben heyecanımı filmlerden, spordan vs. almayı dilerdim; siyaset sahnesinin ise son derece teknik, mekanik vs. düzlemlerde kalmasını isterdim. yani öğrenirdik siyasilerin/partilerin ideolojilerini, projelerini vs. ve oyumuzu atıp geçerdik. ne güzel olurdu; en azından benim için.

bunu da göremeyeceğim muhtemelen, anarşiyi de göremeyeceğim gibi.

yani her allah'ın günü rte'yi, kk'yi gövde gösterisi yaparken görmek zorunda mıyız? buna gerçekten gerek var mı? benim için asla yok. ayda bir çıkıp gelişmeleri aktarsalar yeter. ama böyle gelmiş böyle gidiyor. bıksam da alıştım da artık.