sokakta yürürken herkesin dik dik bakması

adam gibi sakin sakin yürüyorum yolda, sanki maskem açıkmış gibi bakıyorlar. hayır yanlış bir şey yaptığım da yok ama öyle hissettiriyorlar dövecem ha!

zaman zaman tecrübe ettiğim durum. malum insanlar akan trafikte yoldan yürüdüğünden ve korna çaldığım için katledilmektense artık yavaş yavaş araç yolundan yürüyen yayaları takip ederek beni farketmelerini bekliyorum. yine böyle birgün de davar gibi araç yolundan yürüyen haydut kılıklı bir adam dönüp 'hayırdır birader bizimi ezecen' dedi. bu tür bir kazmayı nefessini kesecek kadar dövebilecek iken sabırlı bir şekilde kenara çekilmesini bekliyoruz artık. 25-30 yıl önce insanlar daha nezaket sahibiydi. arkadaşlar dikkat ediyorsanız ülke olarak geriye gidiyoruz. 2021 yılında dert yandığımız konuya bakar mısınız.

çokça fark ettiğim bir durum.
standart bir şekilde yürüyorum, kendi halimdeyim, sessizim. normal yani, herkes gibi.
önüme bakıyorum, insanların bana baktığını görebiliyorum ama. emin olmak için ben de onlara bakıyorum, bakıyorlar tabii. gözlerini de kaçırmıyorlar.
ilginç bir durum. yakışıklı olsam anlayışla karşılayacağım ama değilim. belki de çirkinim diye...
neyse be..

bakıp kendi aralarında fısır fısır bir şey diyorlardı hatta, bu durumun ilerlerletilmiş hali. "hayırdır birader!" diyip kafa göz dalmak vardı işte ama neyse. kul hakkidir.

dik dik bakanların için de ben de varım. aşırı gerginim bundan kaynaklı sanırım.

seçimden sonra milletin hali.

ankara'da bir kere başıma gelen ve sebebine geç uyandığım şeydir.

kızılay - sakarya caddesi'nden "yukarı" çıkarken oralarda şahane piliç diye nefis tavuk döner yapan bir yer vardı. oradan bir "üç çeyrek" döner aldım ve bi arkadaşla buluşacağımız yüksel caddesi tarafına doğru soğanlarını saça saça, çılgınlar gibi, kocaman lokmalarla, aceleyle yiyorum döneri, hızla yürürken. herkes dik dik bakıyor bana. bazıları, "cık cık cık" diyor. bende de belime kadar saç var ve full metalci imajındayım zaten. nooldu dedim içimden, yobazlara mı denk geldim bugün hep. pek de iplemedim ve yoluma devam ettim. sonra biri, "ramazanda da, hepimiz iftara yetişmeye çalışırken bunu yapmak ayıptır..." dedi. o zaman uyandım. haha. ramazanmış ve iftara yakın bir saatmiş. bilsem (farkında olsam) yapmazdım öyle bir şey elbette; asgari/bazal saygım vardır bu tür mevzulara.