somewhere i have never travelled gladly beyond

#2397259

somewhere i have never travelled, gladly beyond
any experience,your eyes have their silence:
in your most frail gesture are things which enclose me,
or which i cannot touch because they are too near

your slightest look easily will unclose me
though i have closed myself as fingers,
you open always petal by petal myself as spring opens
(touching skilfully,mysteriously)her first rose

or if your wish be to close me,i and
my life will shut very beautifully,suddenly,
as when the heart of this flower imagines
the snow carefully everywhere descending;

nothing which we are to perceive in this world equals
the power of your intense fragility:whose texture
compels me with the color of its countries,
rendering death and forever with each breathing

(i do not know what it is about you that closes
and opens;only something in me understands
the voice of your eyes is deeper than all roses)
nobody,not even the rain,has such small hands

şeklinde devam eden, format tanımayan, nefes kesici güzellikte bir e.e. cummings şiiri.

nefes kesicilik kısmında biraz gerçeklik payı da var çünkü şiiri kendi kendime fısıldayarak bile düzgün bir tonlamayla okuyamıyorum tuhaf yerlerden bölündüğü için. sanırım bu noktada, kısıtlı edebiyat tarihi bilgimle amerika'nın garip akımına mensupmuş gibi durduğu yorumunu yapıp çekilmem gerekiyor.

dokunamayacağı kadar yakın, direnemeyeceği kadar güzel, nefesinin kırılganlığıyla öldürecek kadar yoğun bir aşkla sevilen birine yazılmıştır bu şiir. okunduğu dakikalarda birkaç mevsim geçer, iki bahar bir de kış yaşanır ve yazın ilk günlerindeki yağmurla sonlanır; yağmurdan bile küçük ellere sahip kişiye adanmış bu güzel satırlar.

yeni türkü bu şiiri barış pirhasan'ın çevirisi eşliğinde yağmurun elleri ile şarkı formatına döndürmeyi başarmıştır aynı zamanda.

devamını gör...

(4) (0)