son izlediğiniz 5 film

selamlar,

son izlediğimiz 5 filmi bu başlık altına yazalım diyorum. hem bu sayede bir tavsiye havuzu da oluşur diye düşündüm. kimse yazmazsa da kendi kendime çalıp oynamış olurum, ne yapalım. :)

1. the ugly stepsister - çok beğenmedim çünkü body horror türünü sevmiyorum. cindirella'nın hikayesinin yeniden anlatımı gibi fakat bu sefer üvey kız kardeşin gözünden. bu bakımdan farklı gelmişti ama yine de beğenemedim.

2. sick of myself - beğendim, zaten izlemeyen herhalde çok az kişi vardır. (biri de bendim :)) ) ilgi için ne kadar ileri gidebilirsin sorusunun yanıtı gibi.

3. death of a unicorn - açıp arkada başka işlerle uğraştım gibi. düz, hollywood korku filmi. unicorn temalı olması hoş ama yine zengin insanların hayatta kalmak adına her şeyi kendilerine hak görmesi ığğkkkk. boğdu. bir mesajı var mı bilmiyorum filmin ama vaktim bol, ve bir şey yapmak istemiyorum ama bir şeyler de izleyeyim (evet mümkün) derseniz izlenebilir.

4. kalender pide - yeni çıkan tüm türk filmlerini (siccin miccin hariç) izlemeye çalışıyorum hatta benim guilty pleasure'ım olabilir bu. bunu da beğenmedim maalesef.

5. bir cumhuriyet şarkısı - bir üstte tüm türk filmlerini izlediğimden bahsetmiştim, bir de tarihi kurgu eklenince koşarak izledim. ilk türk operası özsoy'un yazım sürecine şahit oluyoruz ve bu süreçte ahmet saygun'un yaşadıklarını yakından izliyoruz. hoşuma gitti, muhtemelen dizi olsaydı da izlerdim.

bir sonraki beşli bakalım ne olacak.

son olarak da "dovlatov" u izledim. hepsi iyi filmlerdi. en çarpıcı ve sert olanı "submarino"ydu. kendinizi kötü hissettiginizde daha kötü hayatlar görmek belki iyi gelir. bu hoş bir şey değil ama şükretmek böyle bir kıyasla gösteriyor kendi i insanlarda. ortada bir tanrı olsa bile. eğer yoksa şükretmek nasıl olmalı bilemiyorum.

"crash" bir roman uyarlaması. çok sıkıcı bir film aslında ama kurduğu imgeye hayran kaldım. filmde trafik kazası fetişi olan insanlar var. trafik kazasında yaralanan insanlardan hoşlanıyor, onların yaralarından tahrik oluyorlar; kazalı, hurda arabalarda sevişiyorlar. hayatta hiç yaralanmamış gibi görünen insanlara özensem, onları kıskansam da bu öyle bir şeyin mümkün olabileceğine inanmanın cazibesi den geliyor. bilmiyorum, belki yine de vardır öyle insanlar. bir insanı hayatına almak trafik kazası gibi, bütünlüğüne zarar veren, tasarladigin kendine, benliğine hasar veren bir şey. eğer öyle olmuyorsa bir ilişkiden, ilişkilenmeden bahsedemeyiz. bir de yaralı insanlar kendini açma, konuşma isteği uyandırır; diğerleri olmayan cennetin dışında gibi hissettirirler insanı, yabancı hissettirirler. hiç kaza yapmadan yolun sonunda atacağınız yer yine bir şekilde ölmek.

"perfect sense" bir virüsün insanların hislerini sırayla, teker yok etmesini işliyor. afişte görünen karakterler birbirine aşık oluyor vs. izlenebilir.

"de rouille et d'os" da maskülen, fakir bir kaybeden adamla bir iş kazası sonucu bacaklarını kaybeden güzel bir kadının hikayesini anlatıyor. fena değil, izlenebilir.

kendimi sinefil olarak tanımlasam yeridir. neredeyse her gün birkaç film izlerim. mesela dün gece;
iskandinav sinemasından 2 tane mature amateur.
fransız ekolu public,
2 tane de amerikan yapımı stepmom izledim.
yıllar önce sinemada izlerdik ama malum parti kültürel faaliyetlerimize de müdahale ettiği için, birer birer kapattı 3 film birden oynatan sinema salonlarımızı.

ben predator serisini baştan izledim. herkese hitap edecek bir seri değil. özellikle alien vs predator iyice kanlı korku filmi türünde.

serinin diğer filmleri daha çok savaş filmine yakın diye düşünüyorum. bence serinin her açıdan en başarılı olan prey filmi.

temelde predator origins gibi ama film olarak da bence başarılı. başroldeki kızı çok beğenerek izledim.