son sardunyalar

bir sezen aksu klasiği, ne zaman dinlense çok uzaklara götürür.

sözlerini yazmadan geçemedim.

ah o yazlık sinemalar
kapı önü akşamları
saksıda son sardunyalar
avluda el yazmaları

ah ne kahraman, ne cesur
ne güzel çocuklardık
her yeni günü ümitle
nasıl kucaklardık

ah kaldırımlar biliyor
bir devir muhteşemdik
güz güneşinden hüzünlü
ilk yazdan şendik

hem utangaç hem hevesli
mektepli sevgililerdik
pek kırılgan, pek acemi
bir söyler bin gülerdik

o pürtelaş piyasalar
ilk sevda, ilk gözyaşları
yolları hep gurbete bağlar
ah o gönül şarkıları

ah ne kahraman, ne cesur
ne güzel çocuklardık
her yeni günü ümitle
nasıl kucaklardık

ah kaldırımlar biliyor
bir devir muhteşemdik
güz güneşinden hüzünlü
ilk yazdan şendik
...

söz: sezen aksu-yelda karataş
beste: ara dinkjian

sezen aksu'nun en acayip albümlerinden olan ışık doğudan yükselir'deki en sevdiğim şarkılardan biridir. çok hüzünlüdür. artık geçmişte kalan güzele dair tüm şarkılar gibi. çocukluğa ağıt gibidir bir bakıma, çocukken hissedilen şeylere ağıt gibi. ama hiç kasvetli de değildir. müthiş bestesi sayesinde böyle tabi. çok güzeldir, tüm özlenen çocukluk hatıraları gibi.

bu sözleriyle bana hep muhteşem günlerimizi; gençliğimizi anımsatandır. gençken her şey cesur, her birimiz kahraman ve ümitli olurmuşuz meğer. hem utangaç hem hevesli olanın elinde pürtelaş imiş sevda da göz yaşları da...