sosyal medya hesaplarında aile üyelerinin ekli olması

bence dünyanın en riskli ve güvensiz hissettiren durumudur.kişinin sosyal medya alanı bence ailesinden bağımsız olmalıdır.


hepimiz ailemiz ile büyürken - çocukken- ailemizin sadece içinde olduğu bir ortamda , sınırlı bireysellikle zaman geçiriyoruz fakat blu çağı ile beraber artık hepimiz kendi arkadaş çevremizi, kişisel ilişkilerimizi oluşturmaya başlıyoruz.


bence ailenin , bireysel alandan ayrılmasını gerektiren hassasiyet burada devreye giriyor.kişi erişmeye başladığı andan itibaren, çevresi ve deneyimleri ailesinden ayrılmalı.dolayısıyla kendi çevresine ve özel hayatına ait bir alanın aile ile paylaşılması her zaman ailenin yargı değerleri ile çakışma doğurabilir.


maalesef ki ebeveynlerin kontrolcülüğü sürekli kendisini hayatın içerisinde belirgin tutabiliyor.kendi doğrularını kabul ettirme ihtiyaçları bazen baskıya hatta kavga ve dargınlıkların çıkmasını gerektirecek noktaya kadar gidebiliyor.


bu sebeple aile ile kişinin kişisel hayatını baz alan her şey arasında çizgi ya da ayrım olmalı.ikisi birbirinin içinde var olmaya çalışırsa, her zaman bence kişinin özel hayat tercihlerinin etkilenme ve müdahaleye maruz kalma durumu yüksek olabilir.

twitter dahil hepsinden ekilerdir. ailemin görmesini istemeyeceğim bir şey paylaşmadığım için benim için olsa da olur olmasa da olur durumu.

sonu* "baba telefonu" ve "baba facebooku" kavramlarını yaşayıp, bunlara bizzat müdahale etmeye kadar gidebilecek durum.

hesaplarımın hepsi açık, ekli olmasalar da bakabiliyorlar. hiç çekinecek bir şeyim yok zaten.

ekliler çektiğim fotoğraflar için bana saygı duyarlar.

manitle göğüs tokuşturmalı, at kovuşturmalı foto paylaşabileyim diye ailesini hiçe sayan yazar tanımı.

aktif olarak kullandığım sosyal medya hesabım yok. paylaşım yapmadığım için reel olarak sosyal hesabım hiç yokmuş gibi bir durum var. açıkçası kafam rahat çünkü akrabalarla ilgili problemi olan bir insanım. sırf akraba oldukları için yaptıkları her şeye saygı duymak zorunda değilim. bu nedenle beni sevmezler ben de onları.

acilen terk edilmesi gereken geleneklerimiz var. bir insan insan olarak elbette asgari düzeyde bir saygıyı hak eder ama sırf yaşça büyük olmak saygı duyulması için bir kriter olmamalı. züğürt ağa filminde şener şen'in babası vardı 40 yaşından sonra azanı teneşir paklar diye bir söz var ,bu sözü haklı çıkarırcasına ortada geziyordu.

böyle davranışları olan hatta daha da ileri götüreyim, taciz / istismar hikayeleri olan yaşlıları mesela hüseyin üzmez'i sırf yaşından ötürü saygıya değer mi bulmalıyız. allah'a şükür benim ailemde kanı bozuk kimse yok, biz sadece ideolojik olarak ayrı kamplardayız diye kavgalıyız ama insanların ailelerinde ne dramlar var.

benim de eklidir ama storyler gizli. hrr şeye laf ediyorlar