sosyalist ekonomi

neyin ne miktarda ve nasıl üretileceğine, kimlere nasıl dağıtılacağına devletin doğrudan karar verdiği, merkezi planlama anlayışına dayanan, özel sektörün varlığını kabul etmeyen, özel mülkiyet, özel girişim ve özel hukuk kuralları olmayan ekonomi modelidir. bir diğer adı kumanda ekonomisidir.

insan emeğinin sömürülmediği temel ihtiyaçların çok çok çok cüzi bir fiyatta olduğu üretim araçları üzerinde ortak mülkiyetin olmadığı bir ekonomik sistem er yada geç gelicek
(bkz: durduramayacaklar halkın akan coşkun selini)

türkiye hep sosyalist bir ülkeydi. hiçbir zaman liberalizmin ne olduğunu anlamadı özümsemedi. bugün bu durumda olmamızın sebebi de budur. küçük bir çindir burası.

sosyalizmin, iktidar ve üretim araçlarının halk tarafından kontrol edilmesi gerektiği fikri, cezbedicidir. fakat bunu yaparken iktisadi planlamanın, merkezi planlama anlayışına dayanması oldukça hatalıdır. çünkü bu ne mümkündür, ne de gerekli. zaten sınıfları ortadan kaldırmak amacını taşıyanlar, ekonomide merkezi planlamayı denediğinde; sınıfları ortadan kaldırmak şöyle dursun, yönetici sınıf denilen, 'toplumcu' bir ekonomide toplumun kanını emen, yeni ucubeler yaratmıştır. ayrıca merkezi planlama, toplumun büyük bir kısmını ekonomik kararların alınma sürecinin dışına ittiği için, insanları ilgisizleştirmiş, yabancılaştırmıştır. ama sosyalist ekonomi, merkezi planlamaya dayalı olmak zorunda değildir. iktidarı ve üretim araçlarını yine halka verirsin. fabrikaların sahibi devlet değil, fabrikada çalışan işçi, mühendis, yönetici kim varsa onlar olur. (bkz: kooperatif) iktisadi kararlar, merkeziyetçi bir anlayışla değil; karardan etkilenen herkese, etkilendiği oranda söz hakkı verilerek alınır. böylece ne ayrıcalıklı bir sınıf oluşur, ne toplumun büyük kesimleri kendisini etkileyen kararların dışında yer alır. sonra belli mi olur bakarsınız özlemini çektiğiniz katılımcı demokrasi de arkasından geliverir.

çökmeye mahkum olan ekonomi modelidir