ben bütün klişeleri kullandım açıkçası. evet şunu bile dedim; "benden daha iyilerine layıksın." ama gerçekten benden daha iyilerine layıktı. gerçekten sosyal hiyerarşide benden çok yüksekte olan biriydi. ben daha öğrenciydim, adam kariyerinin zirvesindeydi. uyuşamazdık. benden daha çok şey biliyordu. benden daha sağlam bir perspektifi vardı. biçok şeyi çoktan halletmişti. tek ihtiyacı bir partnerdi. diğer her şey tamamdı. resmen kendini yaratmış. barınma, ulaşım, maddi girdi çıktı, fizik, diksiyon, tümü tamamdı. o yüzden beğenmediğimden değil gerçekten uygun olmadığımızı düşündüğümden o klişeye sığınmıştım. çekindim biraz.

ben genelde iki üç ayda sıkılırım partnerlerimden. bi saçmalığını görürüm ve soğurum. yüzüm buruşur hemen. ama bi keresinde bana çok sağlam yol verilmişti. sağlamlığının sebebi doğallığıydı. adamla flörtleşiyoruz. bikaç hafta yazıştık, evet biraz farklıyız birbirimizden ama ikimiz de bunu dert etmedik önce. buluştuk vs. beğeniyordu beni. ben de beğenmiştim. hoş biriydi hakikaten. ben açık seçik biriyimdir eğip bükmem konuşurken meseleleri, sansürüm yoktur sadece tek bir kıstasım vardır; "muhatabım kırılır mı?" eğer kırılacaksa susarım ki benim için çok zor. dan diye giriş yaparım yani konuya. adam ben konuşurken çok doğal bi tonda ama çok çok doğal, içinden söyler gibi dedi ki; "seninle olmaz ya." kızamadım bile. bak kızamadım. "o zaman neden buluştuk kaç saatimi yedin pislik, şimdi mi anladın olmayacağını" diyemedim bile. "galiba .s" dedim. o da haklıydı. daha tutucu biriydi. buna müdahale edemem. ama o kadar güzel söyledi ki yazarken bile gülümsüyorum. "seninle olmaz ya." kısık sesle böyle. öfkeyle nefretle tiksinerek değil. anlamış olarak. direkt gözlerime bakarak. sadgdh. çok güzeldi. beş altı sene olmuştur bu yaşanalı. hala unutamıyorum mesela. müthiş bi sahneydi. ama tam olarak reddedilmek sayılmaz. bu daha acıklı çünkü reddederken baştan kesip atıyosun. burada; "ha öyle miymiş" ayılması var. herif hakkımda ne düşündüyse artık.

ey gidi.

devamını gör...

(0) (0)