sözlük yazarlarının anlayamadığı şeyler

farklılık olması adına begenmedigim saç boyum ve rengini değiştirmeyi düşünürken son günlerde gözüme saçlarımın aynada çok güzel görünmeye başlaması.
bunu anlamlandıramiyorum bir kaç gündür.

ben insanları anlayamıyorum.

istanbul sözleşmesine karşı çıkan, homofobik olan, cinsiyetçilik yapan, hayvan sevmeyen, doğaya ve insana saygı duymayan kimseyi anlayamıyorum. olmuyor yani. yok cidden anlayamıyorum.

kafasözlük'ün bir sözlük olduğu. forum olmadığı. çoğu yazarımız anlamıyor bunu.

türkiyede 72 milletten insan var.
72 000 türlü şeyler yapıyorlar.
anlamak için uğraşmıyorum.
her koyun kendi bacağından asılır.

tüm kötülüklerin sebebi ego ise neden herkesin ayrı bir benliği var!!
hayatın kurgusu neden bunun üstüne kurulu!!

bir insanı tanımadan anlamadan yargılayanları anlamıyorum mesela. nasıl hemen hüküm verdiklerini ve anlamaya çalışmadıklarını.

insanın iradesine kalan her şeye bulaşan insanları asla anlayamıyorum

adına hayat dediğimiz bu uzun keşif turu sırasında karşımıza çıkan birçok şeye anlam veremiyorum, misal; bir insanın bir başka insanı bile isteye neden kırdığına ölene değin anlam veremeyeceğim ya da kendisine yapılsa ağlamaktan helak olan kişinin o şeyi başkasına yapmasına da anlam veremeyeceğim.

neden herkesin her konuda bir fikri olduğuna, kimsenin neden "bana ne" diyemediğine, bilmeseler dahi yorum yaptıklarına, öğretmenin öğrencisine öğretemediklerine, anne-babanın çocuklarına yaptığına falan da asla anlam veremeyeceğim. aile dediğimiz o bağın dört duvar arasına sıkışması da kafamı karıştırıyor mesela. ne bileyim, etrafımda öyle şeyler oluyor ki; durup bakmakla yetinebiliyorum sadece.

masumiyet dizisini biliyorsunuzdur; bence başrol kızın yaşadığı şeyi yaşayan çok kız var. sadece çoğunun ismini bilmiyoruz. peki, ismini bildiklerimize ne yapıyoruz?
"kesin kuyruk sallamıştır"
yahu neden? şaka gibi değil mi sizce de? * bir kadın darp ediliyor ve sonucu bu mu?

velhasıl anlamayacağım. bu hayat ne yapıyor, nereye varmak istiyor, hiçbir zaman anlamayacağım. özellikle kadınlar, hayvanlar ve çocuklar konusunda.

hes koduyla girilen avmde neden maske takmaya devam ediyoruz? sorunudur.

ben kendimden küçük bir erkekten hoşlanamazken nasıl oluyor da 28 lik 30 luk erkekler 20 lık kızlarla evlenebiliyor? karşı değilim, sadece bu durum garibime gidiyor. neden bir kadın kendinden küçük biriyle evlenmiyor ama hep erkek büyük taraf oluyor?

#1125413
benim de anlayamadığım ve üzerinde düşündüğüm bir konu ve birkaç şey eklemek istedim.

kendimden küçük bir erkek bana da hep olumsuz gelmiştir. aslında üstteki yazar gayet haklı bir soru sormuş ancak ben yaşıtım olmasına dahi dayanamıyorum en az bir beş yaş fark olmasını istiyorum. bilmem belki de kurtulamadığım geleneksel kalıplarımdan sadece birisi bu da ancak şöyle bir şey de olabilir.

kadın-erkek fizyolojik özelliklerinin farklılıklarından kaynaklanıyor da olabilir. erkek, yapı itibarıyla güçlü, koruyucu, olan konumda. ve bu yapı yaş ilerledikçe daha yerine oturuluyor diye de düşünülüyor. böylece bir kadın, erkeğin en olgun, en iyi en mükemmel halini kendinden yaşça büyük bir erkeğin aldığına inanıyor. bu yüzden de kendisinden küçük erkekler onlara hep çocuksu geliyor ve olumlu bakamıyorlar.


erkeklerin, genellikle kadınların küçük yaşta olanlarını tercih etmelerinin sebebi de çoğunlukla vücut güzelliğine dayanıyor. üzerine çok yazmaya gerek kalmadan 40 yaşında tanıdığım bir adam bana bir cümle kurmuştu o cümle bu durumu özetliyor.

"20'li yaşlarındaki genç bir kadın onun yaşlarındaki bir erkek için normal bir kadındır. ancak benim yaşlarımdaki bir erkeğin gözünde sıra dışıdır."

tam olarak idrak edemediğim konulardan birisi evrenin yaratılışı ile beraber ortaya çıkan tüm maddesel evrenin neyin sonucu ortaya çıktığı ve ruh varlığının bu maddesel evrene temas etmeden önce neler öğrenip ne deneyimler kazanabildiği...
paralel evrenler konusu bir realite ise ruh varlıkları hepsine temas etme imkanına sahip midir, gibi gibi karmaşık sorular..

ınstagram'da gönderi atanların bir de hikayesinde 'new post' paylaşımını anlayamıyorum, aklım havsalam almıyor *

kendimi anlayamıyorum.
ya ben mutluyken kendimi akıllı hissediyorum...
çevresini gülümsetebilen, hayat enerjisiyle dolu bir insan olarak görüyorum kendimi.
ve bunu çok seviyorum.
hüzün doluyken benden aptalı yok.
üzgünken çok aptalca şeyler yapıyorum.
sonra kendime dönüp lan sen mi akıllısın?diyorum.
beelzebub belanı versin nida. boşver.
daha çok gençsin.
anlamaya çalışma sadece yaşa değil mi?

şansın nasıl oluyor da benden yana olmamakta bu kadar ısrar edebiliyor olduğunu anlamıyorum.

çok şanslısınız dedi bugün biri mesela, çat diye olacağı olan iş de olmadı. yazık size, gözü olanın gözü çıksın ya.

hayatı komple anlayamıyom artık ya. her şey çizgisinden çıktı gidiyor yırmığa doğru.

neden varım bilemiyorum.

bu kadar mal insanın nasıl var olabildiğini ve insanların mallıkta nasıl bu kadar yükselebildigini bir türlü anlayamıyorum.

mikrofon tutulan makam/koltuk sahibi insanların geri zekalı ve mafyavari açıklamalarına mantıklı bir izahat getiremiyorum.