sözlük yazarlarının en anarşik hareketleri

sisteme karsı cıkan hareketlerdir.

dun elmalı pie yedim ve diyetteyim. ihih.

çöpü çöp konteynerinin icine atmiyorum.yanina koyuyorum.ama bnden de fenalari var bizzat gördüm.balkondan üüeeehhhh deyip çöp poşetini rastgele firlatanlar da mevcut.

bir tanesi: ankara emek mahallesi 4ncü cadde boyunca kaldırıma parketmiş araçların camlarına üst üste ikl gece "kaldırım yayalar içindir park etmeyin" yazılı pusulalar koyduktan sonra bir gece ansızın tüm mahalle gençleri olarak kaldırıma park etmiş araçları "derin" çizmemiz.
ondan sonra park etmediler.
aynı şeyi burada, kaldırımlara akıllı vida dökerek yapmayı planlıyorum.

düzene ve sisteme başkaldırı olarak yaptığım en uç olay hükümeti protesto etmek için eyleme katılmaktı. tabi o zamanlar olabiliyordu böyle şeyler, ülke rejim değiştirmemiş, totaliterlik bu kadar palazlanmamıştı. üniversitenin bahçesinde özel güvenlikle birbirimize girdik önce, baktılar baş edemeyecekler jandarma çağırdılar.(bölge jandarma bölgesiydi) sağolsun jandarma da anında dağıttı bizi. polisin insaflı olan taraf olduğunu düşünürdük o zamanlar. şansımıza jandarmanın baktığı okulda okuyorduk sadece yoksa devrim bile yapardık.

ahahahahaha. düzeni sağlamak için anarşik eylemlerde bulunduğunu iddia eden malları da gördü bu gözler. ahahahaha. olum anarşi kim siz kim lan. kaldırım ahahahahaha yayalara aitmiş ahahahahahaha. olum ne komik şeylersiniz lan siz. anarşik eylem mi yaptın sen kuzum? kıyamam lan. ahahahahahaha. kaldırım yayalarınmış. ahahahahahaha. olum sabah sabah bu standup enerjisini nereden buluyorsunuz lan. kaldırım yayaların diyor ahahahahaha. sonra da oraya park eden arabaları çiziyor. lan oraya park eden adamlar senden daha anarşik. ahahajajajajja. kuralları korumak için anarşik eylem yapan anarşik ne lan? bir yaşıma daha girdim. ahahahahahaha.

benim en ufak anarşik eylemim. ilkokuldayken ısrarla andımız denen o zırvalığı söylememek olmuştu. ağzımı bile oynatmıyordum. okul müdürü fark etmişti: odasına götürdü beni, yarın sabah sana bakacağım söyleyeceksin demişti. sabah yine söylemedim. odasına götürdü yine ve güzel bir dayak attı: sıkıyorsa yarın da söyleme dedi. yine söylemedim. bu sefer bütün okulun önünde: niye söylemiyorsun lan diye bağırdı bana. "türk değil misin sen?" "doğru değil misin sen?" diye böğürmeye başlayınca: benim de gözüm döndü: değilim dedim. sağlam bir tokat attı bana ve iktir git, bir daha sabahları seni burada görmeyeceğimi, sınıfta tek başına otur dedi. canıma minnetti zaten. zaten başkaları kadar bile heveslisi değildim onun o andımız zırvalıklarını söylemek için saatlerce ayakta dikilmek için. "büyüklerimi saymak" o ne lan? saygım yoktu benim hiçbir şeye. hem de güya büyük olan ufacık insanlara ve şeylere ve hatta tanrıya. kemalist zorbalık zamanlarıydı işte. dinci zorbalıkla kol kola gidiyordu. namaz kılıyordu herkes ve ben asla kılmıyordum. onun için de çok dayak yedim. zorbaların her türlüsünün en sevmediği insandım. hiçbir şekilde yalandan olsa bile ayak uydurmadım. kurtarıcılarına sokayım: ister ismi tanrı olsun, ister mustafa kemal, benim başıma hep bela oldular arkadaş. bu nasıl kurtarıcılıktır?

tersine giderim, her şeyin.

ışık söndürme hareketi vardı bir dönem, susurluk sonrasıydı sanırım, malatya'da öğrenciyim, kesmiyor beni balkonun ışıklarını yakıp söndürmek.
her akşam eylemin başladığı anda elektro gitarımı ve amfimi balkona çıkarıp son ses trt'nin saat başlarında çaldığı bir melodi vardı, onu distortion ile çalardım...
sonuç: fişlenmişim....
mum söndü oynuyorlar bunlar!!!!!!
bülent arınç

çorbaya limon sıkmam…**

otobüs durağında unuttuğum içinde walkmen ve bir kaç ders notu olan çantamı geri almaya geldiğimde çoktan bomba imha ekipleri gelmişti. ama henüz funyeyi hazırlıyorlardı ve ben birden polisin çektiği ikaz bantlarını aşıp çantamı duraktan aldım.

arkadan bir sürü bağıran çağıran oldu sklemeden yoluma devam ettim. sonra ne olduğunu anlamadan arkamdan 3-4 polis 2-3 saniye içinde beni yere yatırdı." amuugga godduumun yawrusu senin çantan yüzünden bütün günümüz zehir oldu şindi ananı laciverde boyadım" deyip vatan caddesinde beni 8 saat şamar oğlanına çevirdiler..ben "taam lan alın çanta sizin olsun" dediysem de hiç tınlamadan devam etti ibineler..