sözlük yazarlarının zihnini meşgul eden şey

tam şu an adını bilmediğim bir şarkının iki üç kelimesini hatırlamaya çalışmakla meşgul.

unuttuklarımızı kimin hatırladığı.

öfke mi kızgınlık mı bilmiyorum ama herşeyi geride bırakmaya yetecek bir kıvılcım bekliyorum.

neden en ufak bir şeye bile anlam yükleyen bir saf olduğum

yarım kalmış her şeyi yüzlerce kez düşünüyorum ne gerek varsa

2 gün önce gördüğüm rüya sonrası hatırlamak istemediğim anılar, acabalar, keşkeler.

acaba staj için görüşmeye gideceğim kurum beni kabul edecek mi sorusu zihnimi fazlasıyla meşgul ediyor. görünen o ki bir süre daha zihnim bu soru tarafından işgal altında olacak.

bugünkü kaybımı yaşarken bir cümle okudum:

“galibiyet yabancılaştırıcı bir yolculuktur, insan evine kaybedince döner.”

aklıma yalnızca o geldi.
niye peki?
bunu anlatabileceğimi düşünmüyorum. cevabını bende bilmiyorum. bu ne bir tam adı olan bir duygu ne de başka bir kavram.
yanında zamanın zaman olmadığı kişiydi. bir gün birçok güne tekabül ediyordu. öte yandan konuştuğumuzda şapşallaşan, toylaşan insanlardık. varlığıyla mutlu olduğum ama aynı anda tüm gölge yanlarıma ışık tutandı.
ve o süslü, sosyal medyada herkese gösterilen kimliğinden çok, gerçekte kimdi?
hikayesi neydi?
korkuları, kırgınlıkları…
mesela üzüldüğünde ilk ne yapıyordu yahut sinirlendiğinde?
korkulu rüyalardan nasıl uyanıyordu?
hayatıyla ilgili kararları yalnızca bankta uzanırken mi alıyordu?
…


o kadarcık kısa ama aslında uzun zamanda, olmaması gereken yerde ama olması gereken zamanda, gerçek bir potansiyeli olan ama iki insanın arasında buz gibi donmuş, gerçekliği yadsınamayan ama çevresinde gezinildiği bir bağdı bu.

ya öylee işte. bir lastik gibi bu bağ, koşuyorum, uzaklaşıyorum ve tek bir an durduğumda bu lastik eski yerini, yanını alıyor gibi. hazır yaşamdan her geçen gün koparken adım adım, yüce bir dağın tepesinden haldır huldur büyüyerek gelen üzüntülerimin altında ezilmeme ramak kala onu yâd etmiş oldum.

mesaj atsam mı atmasam mı?

hala hayatımı değiştirebilir miyim?

ben neden uyuyamıyorum, ak.

iş bulacak mıyım ?
ev kuracak mıyım ?
yalnız mı öleceğim?

akşama ne yesem...

herkese haddini bildirebilecek miyim? had bildirmek önemli.*

gelecek.

çoğunun zihni yok nasıl meşgul ediyorlar anlam veremiyorum ahahah

bir gülüş. öyle sade ve samimi.

beta bir erkek miyim sorusu hep kafamda.
sanırım betayım. olsun ya bizi de seven olur. *

acaba unuttu mu artık beni?

israil-filistin olayları acaba doların artmasına neden olur mu?