sözlükteki zengin zümre

elit olduklari icin rafine zevklere sahip kitledir.
bunlar metrobuse binmemiştir hiç.

toplumu anlamazlar. evet. keyif ehli bunlar.

allah belasını vermesin böyle zümrenin hiç sevmem. *

yok ya mecbur kalınca biniyorum metrobüse. ama tercihim marmaray.

hepisi bana çalışıyor...

küçük esnaf ve sanatkardandır. böyükbaşlar kendilerini gizler.

benin olmadığım zümredir.

fasfakirim ben.

sözlükte zengin mi varmış
görsem inanmam
hepsi gösteriş
hepsi fakir
hatta fasfakir

kim ulen bu zenginler ben değilim asla....

evde son kalan peyniri kemirdim sabah.

zenginlik goreceli bir kavram.
zamaninda cok dusundum, kime zengin denir diye.
ve cikardigim sonuc, cebinde ne kadar paran oldugundan cok, seni cevreleyen insanlarin cebinde ne kadar parasi oldugu ile alakali.
demek istedigim su :
ornegin bir koyde yasiyorsun ve aylik gelirin diyelim ki 50 bin lira. eger seninle ayni koyleki ailelerin geliri 20-30 bin lira civariysa, sen zengin biri olarak hissedersin kendini. digerlerinin alamadigi seyleri alabilir, onlarin kiskandigi biri olursun. ve mutlu olursun.
ama ayni parayla buyuk sehre gelirsen, ( farzetki koyde odedigin fiyatlarla sehirdekiler ayni) sen 50 bin kazaniyorken cevren 100 bin kazaniyorsa, hem sen kendini, hemde onlar seni fakir diye isimlendirir.
koyde 2 cesit peynir yeyip mutlu oluyorken, sehirde 3 cesit yersin, ama mutsuz olursun cunku etrafin 5 cesit yiyordur.
o yuzden kimin zengin, kimin fakir oldugu bence goreceli kavram, kendini kiminle kiyasladiginla alakali bir durum.
eger kendi adima konusmam gerekirse, allah sukur ( ben ateist degilim) , cogu kisinin hayalinin otesindeyim maddi anlamda.

iki klima sahibi biri olarak dahil olduğum zümre.