suç veya günah olmasa cinayet işler miydin sorunsalı

sulu sepken ukdesi.
insanı derin düşüncelere gark eden sorunsaldır.
efet, işlerdim.

türkiye de bu teknik olarak suç değil gibi bişey zaten. max yatarınızın artı eksi 6 yıl kadar olması lazım. bir tık iyi bir avukatla 4 seneye de düşebilir. zorunda kalırsanız şunu unutmayın sizin ananız ağlayacağına onun ki ağlasın.

az önce bir sivrisinek öldürdüm. bu sayılırsa evet işlerdim. günahsa günah, yediniz bitirdiniz be kardeşim!

sanmıyorum vicdanlı ve bazen fazla ince düşünen bir insan olabiliyorum

bir canlıya verilen yaşama hakkı bir başka canlının öldürme/öldürmeme seçeneği olamaz. yaşam sonuçta, her canlı dilediği gibi yaşayabilir.

herkesin bi cinayet hakkı olmalı..

sormaya gerek var mı?

tecavüzcüler, pedofiller, katiller, teröristler, hayvanlara işkence edenler...

gebertilmesi gereken çok kişi var. ama ne yeterli izin var ne zaman. en çok da ona yanıyorum.

hayır, işlemezdim.

"arınma gecesi "serisinin işlediği insan doğasının en temelindeki problemi irdeleyen altı derin bir felsefedir . insanın temeli avcılıksa bir öze dönüş yaşandığında orda vahşeti görmek çok olasıdır . fakat bu suç , günah gibi ahlaki ve cezalandırıcı ögelerle ket vurulmaya çalışan vahşet , o ahlaki ve cezalandırıcı unsurlar ortadan kalkınca ne kadar ayakta kalabilir? "gerekli koşullar oluştuğunda herkes herşeyi yapabilir ." yine koşullar kişinin kendi eşiği ile orantılı olarak değiştiği için bu vahşete müdahil olma aralığıda değişiyor. hayatı boyunca herhangi bir canlıya en ufak fiziki bir zarar vermemiş biri olarak sanırım bu vahşete müdahil olma eşiğim cinayetin suç ve günah sayılmamasından ziyade nefsi müdafaa ve hayatta kalmak için yapmak zorundayım motivasyonu olabilir , içgüdüsel olarak . ve bir canlı yaşamını sonlandırmaktan sadece suç ya da günah sayıldığı için imtina ediliyorsa zaten suç ya da günahı umursamadan cinayet işleyen birinden ne farkımız kalır ? ahlak ve etiğini cezalara göre koşullandırmış biri özünde ne denli ahlaklıdır ? vs. vs. bu soru aslında insan tabiatının ahlak ve ceza ile ne kadar yontulabileceği ve bu "yontulmanın" hangi koşullarda ayakta kalabildiği ile ilgilidir.

aklıma bir deneyi getiren başlık.
deneyde marina abramoviç ismindeki kadın bir grup insanın karşısında hareketsiz duruyor. insanlara, üzerinde kullanabilecekleri parfümden çiviye kadar birsürü obje veriliyor. yapacakları her şeyden sadece ve sadece kendisinin sorumlu olduğunu, ödül veya ceza almayacakları yazan bir not bırakılıyor. deneyimizin başında insanlar gayet kibar ve ponçik davranışlar sergiliyor. fakat ilerleyen saatlerde içlerinden biri kadına tokat atıyor* bu noktadan sonra işler çığırından çıkıyor. artık katılımcılar tehlikeli sayılabilecek bütün objeleri kullanmaya başlıyorlar. kadına şiddet uyguluyor, kıyafetlerini çıkarıyorlar.

demem o ki insanlar karar veren ve yöneten bir merci olmadığı sürece, cezasız kalacaklarına emin olduktan sonra her şeyi yapabilirler.

ömrünce buna cevap aramış kant. biri de başlığı görür görmez yanıtlamış soruyu. işte böyle bir şey.

uzatmayalım arkadaşlar çoğumuz zaten bir kişi için net evet diyeceğiz

benim suç veya günah işlemememin sebebi bir din değil, kendi isteğimle işlemiyorum.

günah olayıyla ilgilenmiyorum ama çocuklara cinsel istismar uygulayanları ve kadınlara tecavüz edenleri sallandırırdım, açık ve net yani. bu konuda oldukça acımasızım zira acımasızlara karşı acımasız olmak gerekiyor bazen ama elden gelen bir şey olmuyor bu da çok üzücü.

bu soruyu soran mutlaka jose saramago’nun körlük kitabını okumalı. ardından beğenirse, görmek de okunabilir. illa bir cevap çıkacaktır

suç olmasaydı cinayetin adı öldürmek olurdu. öldürmek benim için ve toplum için aynı anda mantıklı olursa yine mantıken suç olamazdı. öldürmek genel olarak suç olamasaydı zaten böyle bir sorunsal da olamazdı, öldürmek normal ve sıradan bir eylem olurdu.

hangi şey kişi ve toplum için aynı anda ve sürekli olarak mantıkidir?
hangi şey hem gerekli hem suç olamayacak olan şeydir?

işlemezdim. daha güzel bir şey yapardım. çalardım. vurgun yapardım. hayatımı sonuna kadar idame ettirecek paraya sahip olurdum.

bende o yürek yok

suçu ve günahı umrumda olmaz. gerektiğinde evet

suç büyük bir etken, bir günlüğüne suç olmasaydı aklımda bir kişi var.