süpermarkete girince direkt indirim reyonuna bakmak

biraz benim yaptığım şeydir.
yani şöyle bi göz ucuyla bakar geçerim.

varoş mahallelerin fakir hareketleri.

fırsatı değerlendirmektir. zenginde olsan fakirde olsan indirim gördün mü inceleyeceksin.

dünyanın en zekice hareketlerindendir. bir de yine markette tekli ve ikili ya da x gram 2x gram olarak satılan ürünlerin etiketlerine dikkat etmek gerek. ikili ya da 2x daha hesaplı gibi görünürken aslında tekli ve x gram olan daha uygun olabiliyor. kasadaki fiyatlara da dikkat etmekte yarar görüyorum. ev ekonomisi sonuçta.

zaman zaman yaptığım şey , ama bununla gurur duymuyorum.

memleket gerçeği

dün kararlı bir şekilde, sadece o ürüne bakmak için gidip yaptığım eylem.
üç büyük mağazaya bakıp kalitesini de fiyatını da beğenmediğim bir ürünü bım'de, o üç mağazanın en ucuzundan 50 lira ucuza aldım.
ev yaptırıyoruz olm. para lazım.

ben bunu yaşlılık belirtisi olarak görüyorum maalesef.

bende de çok olan bir şey, süpermarkete gidince direkt indirim reyonuna gitmek değil de indirim var mı diye süpermarkete gitmek benimkisi. sanırım evlenmeden aile babası gibi oldum

eskiden direkt haftalık ürünler bölümüne giderdim. şimdi ne kadar dandik teknolojik ürün var ise onları da kendileri içinden yaptırdıkları için oraya da uğramıyorum. bir dönem bir ton star wars lisanslı ürünü almışım. biliyorum çünkü odamda çok fazla yer kaplıyorlar. halen kutusundan çıkaramadığım ısıya göre ışın kılıncını yakan bardağım var.

ekonomik savaşta kazanmanın ilk adımıdır. çünkü o reyonda olmak, hayatın size sunduğu küçük fırsatları yakalama çabasıdır. 3 gün sonra son kullanma tarihi gelen çikolata, hasarlı ambalaj yüzünden indirime düşmüş peynir, ya da sadece sezon modasını geçmiş bir kutu bisküvi...

hiç almayı düşünmediğiniz şeyler bile, o reyonda karşınıza çıktığında bir anda mantıklı bir yatırım gibi görünür. "bu 5 kiloluk ayçiçek yağını şimdi almazsam, sonra pişman olurum!"

merebe ben fakirim fakir