sürekli şikayet eden insan

ömür törpüsüdür. bu tip insanlar olumsuz duygulardan beslenirler. sürekli diğer insanları kendi başlarına gelen olumsuzluklar yüzünden suçlamakla kalmazlar; küçümseme, saldırganlık, hoşgörüsüzlük ve hatta şiddet içeren tutumlar da takınırlar.

uzak durmalı, yaşam enerjisini çalar

bu tarz insanlar genel olarak kendi işlerini başkalarına yaptırmayı, başkalarının sırtından geçinmeyi kendine vazife görmüş insanlardır. memnuniyetsiz, çabalamayan daima şikayet edip başkalarını suistimal edip devamlı olarak ağlak bir hayat geçirmektedirler. bir tık üst seviyesinde ise kendine acıma durumlarından dolayı depresif olurlar ve çevresinde olan insanlara bunu yansıtarak bir şekilde fayda/yarar görmeye çalışırlar.
(bkz: benden uzak dursun dediğim insandır.)

psikologlara göre üc cesit sikayetci insan tipi vardir:

1) kronik sikayetciler
bu insanlar gelisim uzerinde ki aksakliklara odaklanma egilimindedirler, sonuc üzerinde degil. her ne kadar bazi arastirmalar, sikayet etme aliskanliginin beyni yeniden yapilandirdigini göstersede, kronik sikayetciler beynin yeniden yapilanmasinin dahi o kadar da ise yarayacagini düsünmezler.

2) aciga cikaranlar
bu tür insanlar duygusal tatminsizlik yasayan insanlardir. kendi yasadiklari olumsuz deneyimlere hayal kirikliklarina odaklanma egilimindedirler, ve bunu sürekli dile getirip karsilarinda ki insanlardan sadece ilgi pesindedirler. hic bir öneriye veya tavsiyeye acik degillerdir sadece dogrulanmak isterler.

kronik sikayetciler ve aciga cikaranlar sadece kendilerinin degil karsilarindaki insanlarin da ruh hallerini asagiya cekerler.

3) yararli sikayetciler
bu tür insanlar problemleri cözme odaklidirlar. misal; sevgilinize kredi karti harcamalarinin fazla oldugu konusunda yüzlesmeniz, yararli bir sikayet türüdür. bir arastirma, bu tür sikayetlerin % 25´ten daha az oldugunu göstermistir.

cogumuzun deneyimledigi ve gözlemledigi üzere, mutlu insanlar daha az sikayet eden insanlardir. daha az sikayet eden insanlar, sikayetlerini belirttiklerinde stratejik ve hedef odakli sikayetlerde bulunmaktadirlar.

güzel okumalar

hiç şikayet etmeyince cahil olunur ya da ermiş

eleştirel anlamda yapılırsa, yani sonucunda bir yere varılırsa ve çıkarımlarda bulunulursa faydalıdır. tabii bunu önce kendi içinde yapmalı insan. aksi halde sizi görenler kafa sözlükte (bkz: sürekli şikayet eden insan) diye başlığınızı açarlar.

thomas bernhard gibi bunu sanat haline getiren örnekleri de vardir. dünyanın en iyi yazarlarından.

hiç sevmediğim insan tipidir. bir şey yapmaya üşenen fakat iş suçlamaya geldiğinde herkesi suçlayan tiplerdir.

çoğumuzun dâhil olduğu, öğrenilmiş çaresizliğin sonucu. burada bile bir şeyden şikayet ediyoruz. şikayet etmek en doğal hakken çözüm sunmamak veya elinden bir şey gelemeyeceğini sanmak, çok büyük yanılgılardandır.

yanında uzun süre kalirsaniz benzemeye başladığınız insan tipidir.

yaşam enerjisine düşman olan insandır.

aslında kendisinden şikayetçidir.

bi süre sonra bayar sizi de kendine benzetir uzak duralım

(bkz: ruh emici)
özellikle şikayetlerine çözüm üretemeyip bol keseden sallayanlar delirtir insanı.

kendini sosyal demokrat olarak betimleyenlerin pek çoğu da bu gruba girer

yürüyen negatif bomba.

cidden kendi ruh sağlığınıza azıcık da olsa önem veriyorsanız uzak durun böyle insanlardan. çok zor gerçi. çevrende uzak dursan sosyal medyada bolca görürsün. habire korku pompalarlar. en cahilinden, okumuşuna bolca görürsün. insanların kaygılarını arttırmaya ant içmişlerdir. çevrende de ne kadar uzak durabilirsen o kadar işte. bir başlar şikayet etmeye aman yarabbi! sanırsın bi onda var dert, başka herkesin hayatı güllük gülistanlıkmış gibi(!)
hayatta cidden çok zor geçirdiğim dönemler oldu. ergenlik dönemimde ayrıldı annem ve babam ve çocukluğum zaten mutsuz bir yuvada büyüyerek geçti. annem başka ülkeye gitti, yıllarca babam göstermedi, babamın akrabalarının bencillikleri, çıkarcılıkları vs.. annemle yaşadıklarım.. anlat anlat bitmez. ama ben bi yerlerden tutundum hayata. kendi hayatımı kendim kurdum, kan bağım olan insanlarla olmadı ama gönül bağı kurduğum insanlar oldu hayatımda. olana odaklandım, elimde olanı hayatımın merkezine koydum ama bazı insanların olmayana odaklanıp, hayatını kendine zindan etmesine ve bu enerjiyi başkalarına da yaymasına artık cidden tahammülüm az. böyle insanlardan uzak duruyorum.
hayatta herkesin sınavı var. kimsenin her şeyi tam değil. he bazı durumlar vardır dayanması güç onları tabi ki ayrı tutuyorum ama ufacık bir sorunu kocaman bir mesele haline getirenlere sözüm. böyle hayat yaşamak zor ya! zaten ölüp gideceğiz neyin hırsı allah aşkına! sal gitsin bi kendini.

kim olursa olsun yanında dakika durmam, net...

çocukluğuna inmek lazım.belki de ilgi istiyordur.

hayata toz pembe bakmayı seven zayıf insandır.