taksim hold'em

yani diyor ki hayat poker gibidir. öyle ya da böyle kaybedersin.

bir kere filmimizin konusu bile yeterli ilgiyi çekiyor play tuşuna basmak için.
defne arkadaşlarıyla birlikte hak arama mücadelesinde bulunacaktır ve erkek arkadaşı odun* ise arkadaşlarını poker oynamaya davet etmiştir.

bir tarafta siyasi görüşleri baskın olan gazeteci* defne diğer tarafta dünya yansa umurunda olmayan entelektüel odun. yalnız odun kardeşimiz gerçekten bilgili kültürlü bir zât. filmin ilerleyen kısımlarında bunu gösteriyor. zaten salondaki kitaplık, karşısındaki içki dolabı, odanın dizaynı falan cuk oturmuş. her ne kadar çok okumasak da gözümüz kitap manzarasına alışmış. severiz..

filmin ilgi çeken kısmı burası işte aynı olaylara farklı tepki veren çiftimizin anlaşmazlıkları. bu anlaşmazlıklar film boyu diğer karakterlerin de katılımıyla güzel bir durum hikayesine dönüşüyor. tek bir olay turnusol görevi görüyor. dışarıda bir eylem var* ve karakterlerin belki de o güne kadar sakladıkları ya da görünür olmayan özellikleri bir bir ortaya çıkıyor.
zor günler, zor ânlar..

hikaye sol cenahın hikayesi gibi dursa da aslında tamamen bizim hikayemiz ve dünyanın hikayesi. iş her zamanki gibi adalet kavramına geliyor. *

odun'u çok beğendim. bakış açısını bize güzel aktarıyor. fuat ise filmin pik yapmasını sağlayan karakter. o olmasa her şey çok eksik kalırdı. diğer karakterler ve oyunculuklar da gayet tatmin edici.

tartışmayı seven biri olarak diyaloglara bayıldım. filmin sunduğu fikir penceresi çok değerli.
izlemeye değer film bulmak çok mu zorlaştı nedir, bilemiyorum. çok keyifliydi.