tanımlarından bir yazarı tanıdığını sanmak

cemil ipekçi'nin çok sevdiğim bir lafı var, izin verdiğim kadar bilebilirsin beni, gerisi sadece zannettiklerindir, diye.


bunu da öyle düşünüyorum.

yazdığı kadarıyla bilebiliriz sadece. oysaki bence bir yazar yazdığı kadar yazmadığı başlıklardan da tanınabilir...

yazılmayan her söz kaderdir. ve kader yazmıyorsa onu kelimeler ağırlık yapmasın diye yazılmazlar.

beni tanidigini dusunen yazarlar varsa bana yazsin. anlatsin bana beni. ben de ogreniyim kimmisim amacim neymis ne istiyomusum belami mi ariyomusum

t:bence gercek olamayacak bi sanridir. cunku reel hayatlarimizda bile tanidigimizi sandigimiz insanlar bambaska birisi cikabiliyor. buradan bi kisiyi tanidigini dusunmek deli sacmasi falan olur herhalde

yazarları basite almaktır çünkü bir yazar aslında yazdığından daha fazlasıdır

ulen 10 bin tanım girmiş ya da 5 bin tanim girmis biri daha izin vermek icin ne bekliyor denilesi durum.

%100 bir tanıma olamaz tabii ama birini gayet de tanıyabiliriz tanımları vasıtasıyla.

%100 kendimizi bile tanıyabiliyor muyuz acaba? ben bazen yaptıklarıma kendim bile şaşırabiliyorum.

büyük yanılgı olacak şey.

bazen karşı cins ile ilgili olmadık şeyler yazıyorum. birileri de sanıyor ki tek gecelik ilişki seven biriyim. en kısa ilişkim 2 sene sürdü. burada her yazılanı ciddi sanmak gülünç.

kısmen doğru eylem. yazdıklarım genelde beynimdeki ilkel kısımdan gelen haykırışlar, normalde pısırık tipin biriyim.

yoo arkadaşlar az evvel bi yazarı buldum. ınsta, ekşi (yazarı değilim bu arada...buna rağmen) ve kafa... lanet olsun o da beni bulursa yandık, dünyamız açığa çıkacak .... gideyim de itirafımı sonlandırayım..

t: büyük yanılgıdır.

tanım tanım tanındım.
beni tanıdılar siz kaçın

bu tanımı yazan yazarı tanıyorum.* kendi kendini bu aynı ben diye beğenmeye çalışmışlığı var. beğenirken mahlasa bakmıyor garibim. bu da benden dediği yine kendi çıkıyor.

kendini yazdıklarından tanıyan yazar.

az buçuk tanınır. zaten kimse tam olarak tanınamaz. neyse efendim, bir yazar bir olay karşısında yapıcı, kimseyi kışkırtmayan bir yazı yazıyorsa o kimsenin olumlu, iyi niyetli olduğuna hükmedilir. bir de gölgesine dahi savaş açan tipler var, onların bu huysuzluğu da yazılarına yansıyor tabii.

insan kendini yazar.

hakkınızı helal edin sayın yazarlar. benim için birçoğunuzu stalklamakla sonuçlanan eylemdir. bazen attığınız bir fotoğraf, paylaştığınız bir yazı hatta format dışı tanımlarınız o kadar yakın ve tanıdık geliyor ki kafamda soru işaretleri beliriyor, acaba o mu diye soruyorum kendime. geçenlerde fotoğraflı bir başlıkta tanıdığım birini buldum mesela.* iletişime geçmedim, zaten kendisinden pek haz etmem orası ayrı. ama sevdiğim biri olsa da iletişime geçmezdim. burada böyle sessiz sakin takılmak daha tatmin edici. çoğunuzun sayfasında dakikalarca geziniyorum ve inanır mısınız hiç konuşmamamıza rağmen yakınım gibisiniz. sizi tanıdığımı sanmak sizi tanımaktan çok daha güzel çünkü burada herkes tanımları kadar var oluyor. sonuç olarak heyecanlı bir aktivite olduğunu söyleyebiliriz.