tanrı'nın insanlara küsmesi

insanın kendisine ne kadar büyük anlamlar yüklediğinin ispatı beyan. tanrı niye küssün insanlara. en fazla "sizin gibi kul olmaz olsun" der basar tufanı, verir coşkuyu. sizinle mi uğraşacak.

antropomorfik bi baslik. evet.

abi belki de tanrı yoktur. bi onu da göz önünde bulundurmak lazım.

ben ona küsersem onun varlığı kayboluyor, ayağını denk alsın.

duha suresine göre imkansızdır.

kişinin tanrı ile bağı zayıflarsa hissedebileceği bir şey olabilir.

ne bileyim unutuyoruz bence bazen o’nu. ben unutmuştum mesela bir ara. olanı biteni kabul etmiştim kendi içimde ki olan biten yüzünden de hiç farkında olmadan ben küsmüşüm o’na. olan bitenden uyanınca oradaymış gördüm, olan bitenden uyanayım diye açtı yolumu yol açıldıkça gördü gözlerim.

biliyorum tanrım, ben de seni çok seviyorum.

çok şükür ve iyiki. attığım her adımda bunu iliklerime kadar hissediyorum bazen.

teşekkür ederim, teşekkür ederim, teşekkür ederim.

kedi gibi düşüneceksin, kim küsmüş umurumda değil benim ve kölelerimin tek tanrısı benim,

yaş mama ver lan.

böyle bir şey mümkün değildir zira tanrıdan yarattıkları gibi davranmasını beklemek abestle iştigal olur.

o ilahi olandır ve tektir. onun insani duygularla hareket etmeyeceğinin ispatı da tam olarak budur.