tartışmayı bilmeyen insan

önce dünya algılanır ve duyu organları ile gelen veriler beyne yazılır. yazılan bu veriler beyinde derlenip toplanır ve fikirler oluşur. oluşan fikirler eylemi, araştırmayı doğurur. araştırdıkça keşifler, keşfettikçe yeni bilgiler meydana çıkar. kapsamlı araştırmalar sonrasında da insanlar bilgileri paylaşmak, pekiştirmek veya çürütmek için tartışırlar.

yetersiz bilgi, kaynağı belirsiz ve güvenilir olmayan veriler ve araştırma yapılmamış verilerle tartışma yapmak kürdan ile kürek çekmek kadar gereksizdir.

çoğu insan ordan burdan duyduğu, belki de küçükken kimden duyduğunu bile hatırlamadığı öğretilerle tartışıyor, hatta bu bilgileri doğrulamadan fiziksel şiddete başvuracak şekilde savunuyor.

yani çoğumuz tartışmayı bilmiyoruz. tartışırken de fikrine katılmadığımız kişileri de aşağılamayı, onlara hakaret etmeyi seviyoruz.

küfür eden insan . söyleyecek lafı kalmayınca küfüre başvurur.

bağıran insan, sesi daha gür olduğu için kendini haklı zanneder.

tartışmayı, kavga etmek olarak gören insandır. hemen küfür edip, saldırmaya hazırdır.

dinlemeyip hep konuşmaya çalışan insanlardır.

dinleyip akıl süzgecinden geçirerek farklı fikirleri görmek yerine düşüncelerini empoze etmeye çalışan insandır. tartışmaya çalışanı zihnen aşırı yorarlar aynı zamanda.

tartışmanın sonunda birinin diğerinin fikrini kabul etmesi gerektiğini düşünen insandır. bu insanlarla tartışmayınız.

üslup her şeydir. üslubu iyi olmayan bir insanla tartışırken 5 dakika geçmeden küfürler hakaretler havada uçuşmaya başlayabilir. bu yüzden asla yaklaşmamanız gereken insan tiplemelerinden birisidir.

günlük hayatta ve sosyal medyada sıkça karşılaşılan insan türlerinden biri.

dinlemeyi bilmeyen insan hariç her insanla tartışılır hangi fikri savunduğu önemli değil ama dinlemeyi bilsin yeterki

türkiye'de yaşayan her 10 kişiden 9'u ?

mantıklı savunması kalmayınca sus der.

türkiye'de bol bulunan lüzumsuz şey. şey kelimesini bilerek kullandım. insanı insan yapan bazı vasıflar olmazsa, karşınızdaki insan olmaktan çıkıp "bir şey"e dönüşüyor, ne olduğunu anlamlandıramadığınız...

insan olmak en başta düzgün bir üslup gerektirir. "o bana dedi önce, o başlattı" gibi bahanelere sığınıp tartışırken ağzını bozan tipleri sevmem. demek ki zaten farkınız yok diye düşünürüm. önemli olan o ne derse desin kendi terbiyeni muhafaza edebilmek. yoksa karşılık olarak sövmek o kadar kolay ki...

tartışma adabını, üslubu biliyor diyelim. bu kez devreye at gözlüğüyle bakıp bakmadığı girer. kendi fikirlerini mutlak doğru kabul eden insanla tartışmaya girilmez. bilimsel bir konuda "doğrusu budur" diye diretebilirsiniz sadece ama onda da bir pay bırakarak. zira bilim geliştikçe bildikleri de her zaman olmasa bile, değişir. fakat tartışılan şey kişisel bir fikirse, bunu dayatamazsınız kimseye.

bir şeyi tartışırken onu kimseye kabul ettirme zorunluluğumuz yok. bu böyle ya da bence böyle der, bırakırsınız. üzerinde düşünmek o kişiye kalmıştır. belki de bir süre sonra "düşündüm de sen haklısın" diyecektir, kim bilir.

son olarak, özellikle dini ve politik tartışmalara dikkatli katılın. karşınızdakini doğruyu düşünmek yerine inandığınız fikirlerden nefret ettirme durumuna getirebilirsiniz.

tartısmayı bilmeyen insan eğer onun fikrine ters düsen bir sey olduğunda bağirıp cağiran bir insan tipidir.

"aklıma kürtaj yapiyoz bırda." diyen amca geldi. türkiye'nin tartışma kültürünün özeti ve ortalaması bu amca bence.

tartışmada fikrini kabul ettirip kazanmaya çalışan kişidir. karşımdaki kişi ne düşünüyor , ondan ne öğrenebilirim gibi bir kaygısı yoktur. eğer haksız olduğunu anlarsa sesini yükselme ihtimali yüksek olan insandır.

genelde hep aynı partiden çıkarlar sen bir soru sorarsın o işine geldiği gibi yanıt verir sorduğun soru ile cevap alakasız olsa bile.

şimdi sıradan veya herhangi bir sorun ve iki kişi hayal edin. problemimiz çok basit, insanca konuşularak çözülebilecekken bu iki kişiden biri tartışma adabını bilmiyorsa o sorun artık basit olmaktan çıkar akabinde diğer sorunları doğurur. en ufak tartışmada konuşmak yerine küfür ve kabalık ile iletişim kurar bu insanlar. tartışma esnasında karşısındakinin ne dediği umrundan çıkar artık. adeta kulaklarını kapatır sadece ağzı işlev görür. konuştukça sinirlenir, sinirlendikçe konuşur. devamında ses seviyesi artar, küfürler havada uçar. burada gerçek insan ve tartışmayı körükleyen şahış arasında geçen bu diyalogun sonucunda iki tarafta kötü etkilenir. bir taraf üzülmekle yetinir, karşısındaki onu gerçekten dinlese ortada bir sorun kalmayacağını biliyordu çünkü. diğer taraftaki toksik kişimiz ise sinir katsayısını kendi kendine artırmasına rağmen karşısındakini suçlar. soruna çözümcü değil, yıkıcı yaklaşır. iletişime kapatır kendini.

tartışmayı bilmeyenler kişiler suçlu olsa bile kabullenmez. bu kişilerle tartışmak sadece size zarar verir. eninde sonunda tartışma çözülse bile (ki bu toksik insanla imkansız gibi bir şey) size kendinizi suçlu hissettirir. bu yüzden böyle insanlarla tartışmaya girmekten kaçının. eğer ilişki yaşadığınız kişi böyle biriyse eninde sonunda mutlak ayrılık çanları çalacak ve iki taraf içinde en mantıklısı olacaktır.

sevdiğiniz kişinin böyle biri çıkması gerçekten hayal kırıklığı yaratıyor. en güzel kalpli, güzel seven insan bile olsa karşındaki, tartışamamak en güçlü ilişkileri bile bitiriyor eninde sonunda.

tartışmak değil sorun olan. asıl sorun tartışamamak.

dinlemeyi bilmeyen insandır aynı zamanda.

at gözlüğü takmış ve sadece kendi bidiğinin ,savunduğunun doğru olduğunu düşünen insan tipidir. örnek olarak günümüzdeki popüler bir siyasi partimizin destekleyenlerinin bir çoğu diyebilirim. ( isim vermeme gerek yok sevgili yazarlarımız o partiyi bilmekte fazla zorlanmayacaktır.)