tekrar birine aşık olamayacağını düşünmek

son zamanlarda hissettiğim bir şey. ne yaparsam yapayım kurtulamıyorum. sanki biriyle olamazmışım gibi. uzun ilişkiden çıkmış olmanın verdiği bir ruh hali sanırım. başka biriyle denemek bile gelmiyor içimden. her şeyde onu hatırlarım gibi geliyor. başkası bana böyle hissettiremez gibi hissediyorum. bu durumu yaşayan yazarlar var mı?

olası ihtimal bir karşı cins için albenin yoksa ihtimali daha da yükseltir.

yok kültürmüş, yok ahlakmış vs. değil bu albenilerde maalesef.

yoğun bir aşkın gölgesinde yaşamaktır aslında kendisi. benim buna çözümüm şöyle oldu, bunun üzerine sürekli düşünmeden -muhakkak gün içerisinde aklına geliyor- hayatı yaşamaya devam etmek gerekiyor. zamanla fark ettiğim şey şu oldu, bir insana yetecek sadece tek bir insan yok birçok var. sadece biz bize yeten birini bulduğumuzda diğerlerini görmüyoruz. eğer yeteni kaybedersek yaşamaya devam etmemiz gerekiyor ki bir diğer doğru kişiyi bulalım. pozitif bakmaya çalışmıyorum gerçekten de bu süreç uzun dahi sürse hiç beklenmedik şekilde bir anda değişebiliyor

tam da bugün düşündüğüm şey. bir daha da gelmem davosa