tesettürden çıkma isteğinden ötürü aileden baskı görmek

müslüman bile degilim yine de başımı açtırmıyorlar. bir senesi var bu işlerin, bir sene sonra sağ ya da ölü başı açık bir kadın olacağım.
hayatımı işgal etmeleri: bu işgalin ebedi olacağı anlamına gelmiyor. bunu onlara öğreteceğim.
onurlu bir direnişle özgürlüğümü kazanacağım. şimdi bir atatürk kızı olarak bir plan dahilinde ilerliyorum. nasıl ki o büyük taarruz için bir sene hazırlık yaptı. ben de tüm şartları oluşturup, kendi taarruzumu öyle gerçekleştireceğim.
siz beni suskun diye yenik sanmaya devam edin. o kredi bitsin, kedilerimi de alıp evime nasıl gidiyorum bakıp kalacaksınız.

bu konuda şanslı olanlardan oldum şükür ki. hatta sanırım başımı açınca babam içten içe sevindi de. şapşik. akrabalar ve arkadaşlar beni tekfir filan ettiler tabi o ayrı. başım kapalıyken onlar gibi seksi pozlar vermediğim için başımı açınca dinden çıkmış oldum lol.

ek olarak bu konuda bi de şöyle bi durum var bendeki gibi; sadece aile baskısıyla baş örtme durumu yanlış değil şu da yanlış ki erken yaşta baş örtmek. buna ailenin pek müsaade etmemesi gerekiyor. özenmek vs ortamdan dolayı derken çocuk yaşta takılıyor başörtüsü. aile baskı kurduğu için vs. değil. sonra yıllarca kalıyor üzerinde. o yüzden çevremizdeki küçük kız çocuklarına müsaade etmemeliyiz. evet müsaade çünkü onlar çocuklar. en azından orta halli bi yönlendirme yapılmalı. 20’li yaşlara kadar kişinin düşünce yapısı bile oturmuyor nerdeyse çünkü.

böyle bir kız tanıyorum. ailesi ile arası epey bozulmuştu.

lisede iki yıla yakın başörtüsü takmıştım fakat hayata bakışım ve fikirlerim çok değişti. açılmak istedim çünkü başörtüsü tesettür benim için artık uygun değildi. bu kararı verdikten sonra ailemle konuştum. fazlaca bağırış çağırış oldu, eve bir daha gelme gelme seni redderiz diye tehditlerde de bulundular. yani beni korkutmaya çalıştılar. o gün gerçekten kararımdan emin oldum ve içine girdiğim zihniyetten nefret ettim. onlara bu şekilde mutlu olmadığımı artık fikirlerimin değiştiğini güzelce anlattım. ben başörtüsü takmayı bıraktıktan sonra da uzun zaman surat yaptılar beni yok saydılar fakat o kadar umrumda değildi ki.. ailemle aramda asla kapanmayacak bir mesafe oluştu. hala daha önemsemiyorum. tabi bu iş aile ile de sınırlı kalmıyor. okulda da kendinde söz hakkı gören din bilgisi hocam resmen sorgulamıştı beni. aynı sakin tavırla ona da açıklama yapmıştım. ne aptalmışım.. oysa tek söylemem gereken bu sizi ilgilendiren bir konu değil demek olmalıydı. ondan başka da çok kişi tepki gösterdi. bu olaydan kısa bir süre sonra da okulda bir kız yanıma geldi. o da tesettürden çıkmak istiyordu fakat ailesi yüzünden bunu yapamadığını söyledi. o kadar üzgün ve mutsuzdu ki.. ne kadar hoş ve güzel değil mi? ailelerimiz bizim diğer yaşantımızla o kadar ilgili ki mutsuzluğumuza bile katlanabiliyorlar. her neyse.. böyle bir konuda insanlar genelde desteğe ihtiyaç duyar, ben de ona destek oldum. o da isteğini gerçekleştirdi. geçenlerde de eski bir arkadaşımı gördüm. lisede ciddi şekilde tesettürlüydü kimseyle konuşmazdı her zaman o kadar mutsuz görünürdü ki.. o da tesettürden çıkmış ve onca yıl bir kere bile yüzünde görmediğim ifadeyi gördüm onda. insanlar tamamen kendi seçimleri doğrultusunda tesettüre girmediği sürece mutsuzluktan başka bir şey getirmiyor. bu yüzden bence en azından lise bitene kadar bu yapılmamalı. fikriniz değiştiği anda hayatınıza etkisi çok büyük oluyor.

türkiyedeki aileler çocuklarını malları gibi olarak görüyorlar asla onları ayrı bir birey olarak kabul etmiyorlar ve her şeylerine karışıyorlar istediklerini baskıyla yaptırabileceklerini zannediyorlar ama cevaplarını fazlasıyla alıyorlar sonunda

maalesef bu sözlükte bu durumda olan bayağı bir kız tanıdım.
hatta ağır hayatlara şahit oldum.
yazık valla. bu ebeveyn vasfındaki insanlara yazık, yazıklar olsun...

bir okul arkadaşım "ne şanslısın ben bırak müslüman olmadığımı, başörtüsü takmak istemediğimi söylesem dayak yerim" ve daha da ağır birkaç şey demişti. yani, din özgürlük değil mi? ayrıca dinde kapanma zorunluluğu yok. olsa bile, herkes istediğine inanabilir zorlama yoktur denmesine rağmen bu baskı ne? öyle çok ki zorla kapananların sayısı. ben çok üzülüyorum. kapanmak isteyene saygım sonsuz ama kapanmak zorunda olana üzülüyorum ve elimden bir şey gelmiyor keşke gelse. herkesin özgür olmasını isterim.

insanın içinden gelmediği biçimde yaşaması nasıl bir yüktür kim bilir.
genç kızken giyimine ailem hiç karışmadı. etrafımda da bu sıkıntıyı yaşayan kimse yoktu açıkcası.
son yıllarda bu sorunun daha çok arttığını düşünüyorum. aileler daha baskıcı davranıyor sanki.
60larda, 70lerde, 80lerde bu ülke daha sekülerdi ve 90lardan sonra daha mutaasıp oldu diye düşünüyorum.

tesettürü yanlış anlayan bir kadın haykırması. muhtemelen sen tesettürlü değilsin zaten.

bunu gördükçe çok üzülüyorum. çok konservatif bir şehirde yaşamama rağmen ailem hiçbir zaman din baskısı yapmadı, dışarıdaki dünyayı görmek şaşırtıyor bazen beni. ailemin beni dini ritüellere zorladığını hayal edemiyorum, umarım artık bir şeyler değişir ve kadınlar özgürlüğü tadarlar.*

zamanında yaşadım bir şekilde üstesinden geldim. eğer çok bunalmış olanlar varsa bana mesaj atabilir. konuşmuş oluruz en azından. ama en önemlisi asla ama asla pes etmeyin. hiçbir zaman geç değil.

zamanında benim de başıma gelen hede ben tesettürden çıkıcam dediğimde neyse ki babam gerizekalı mısın sen oğlum demişti de konu kapanmıştı..

doğulu derken kürt müsün?

bunu yaşayan çok arkadaşım, çok tanıdığım oldu. üzülüyorum. net bir şekilde söyleyebilirim ki ailelerinin baskıları bekledikleri sonucu vermiyor. karşılarındaki insanı bir birey olarak kabul etmemekten ötürü olsa gerek. biz böyle gördük, böyle devam eder anlayışı var. çoğunun din anlayışı çevredeki sosyal normlar tarafından şekillenmiş zaten.

kendi isteğimle tesettüre girdim, kimse baskılamamıştı. ailem yüz kere falan emin misin diye de sormuştu. hem din böyle bir şey değil mi? içten gelmesi gerekmez mi? mutmain olmanın yolunu insanın kendisinin arayıp bulması daha hoş olmaz mı? neden saygı duyulmuyor ki... korkutarak, ürküterek, yasaklayıp baskılayarak yapılan işler sadece görünürde işe yarıyormuş gibi durur, birnevi kandırmak yani. hatta kandırarak kanıksamış olmak.