the broken circle breakdown

2012 yapımı belçika filmi.
arkadaşımın izlerken hüngür hüngür ağlayacaksın, çok beğeneceksin vaadiyle izlemiştim. ben beklentiyi yüksek tuttuğumdan olsa gerek pek de beğenmedim. şarkı söylenen sahneler çok güzeldi, favorim onlar ve filmin sonuydu. filmin sonu gerçekten güzel ve anlamlıydı. fakat birisi bu filmi önerir misin deseydi kesinlikle hayır derdim.

filmin konusu hakkında ne söylesem spoiler içereceği için fazla detaylandırmaya gerek görmüyorum. ağlak bir dram içermemesine rağmen anne, baba, çocuk, eş, evlilik, aşk, fedakarlık, ateist, inanan düzleminde hayatın tüm gerçekliğini gözlerinizin önüne seriyor. eğer çok realist ve kırılmaz bir kalbiniz yoksa etkilenmemeniz mümkün değil. tüm eleştirileri bir tarafa bırakıp izlenmesi gereken bir film. çok uzun yıllar önce izlememe rağmen etkisini halen hissettiğim nadir filmlerdendir.

2012 belçika yapımı film. yönetmen felix van groeningen.

sinematografik açıdan çok iyi bir film. kurgu, flashback kullanımı, renk seçimleri filan dört dörtlük. konu tam bir dram. dinsel sorgulamaları yüksek dozda. eleştirebileceğim bir yönü de çok fazla açık sahne var. filmi ayrıca müzikal kategoride de değerlendirebiliriz. müzik kullanımı filmlerde çok önemli. hele hele doğru müzik kullanımı olmadı mı filmin tüm tadı kaçabiliyor. abartı müzik kullanımı da böyle. hint filmleri bu konuda zaten başlı başına bir dalga konusu. çok fazla müzik kullanımını bir tek bizim türk filmi şekerpare'de sevmiştim. bu filmde de çok fazla müzik kullanılmış ama kulağı tırmalamadı ve gerçekten iyiydi müzikler. hatta bir kaç parça playlistime girecek şekilde iyi.

sonuç olarak izlenmesi gereken filmlerden biri. ayrıca yahova ya o konuda ben de çok kırgınım.

2012 yapımı bir felix van groeningen filmi. dilerseniz tanımı okumayınız çünkü spoiler dinlemeden yazıyorum.

filmi çok kereler duydum ve çeşitli listelerde gördüm. açıkçası beni o kadar da etkileyen bir film olmadı. konu olarak oldukça vasat. birbirini seven iki insan vardır, kadın olan beklenmedik bi şekilde hamile kalır, bi süre sonra çocuk ölür ve evlilik boka sarar. bu çok tanıdık. tabii her defasında inanılmaz orijinal konular görmek zorunda da değiliz. dünyada anlatılacak kaç şey var zaten? aşk var nefret var, bu kadar. ama ben konunun işleniş şeklini de çok beğenmedim.

flaşbeklerle falan çiftin tanışması, aşkları, güzel anıları anlatılıyor, sonra hop gerçek dünyaya dönüyoruz ve kanser olan küçük kızları için çırpınıyorlar. kız ölünce de evlilik yokuş aşağı gitmeye başlıyor.

tabii hem anne hem baba için zor bi durum. insan böyle durumlarda hem kendini suçlar hem başkalarını. bir çift böyle bir şeyin üstesinden geliyorsa nükleer felaket konusunda hiç zorlanmaz bence.

bi yandan kulağımıza çalınan melodiler de hoş. çift country müzük yaptığı için bol bol telli çalgı sesi duyuyoz.

bilemiyorum, ben 5 üzerinden 2 filan verirdim. ağlamalık film ararsanız bakabilirsiniz. siz öküz olmadığınız için muhtemelen ağlarsınız.