tiksinme

insan dahil bütün memelilerde olan genetik temel duygu. tehdit eden uyarıcıdan uzaklaşılması gerektiğini işaret eden koruyucu bir duygu. çürümüş bir leş veya lağım kokusu , en şiddetli tiksinti uyarıcısı. her ikisi de mikrop yuvası ve hastalık bulaştırabilir.

dış dünyayla beden arasında bir tür bekçi-geçit vermez bir nöbetçi işlevi görür. kişi, bedeni için zararlı-mikroplu-hastalık yapıcı unsurlar barındırdığını düşündüğü şeylerde tiksinir. hem doğuştan gelen ve hem de sonrasında geliştirilen bir şeydir.

dışkıdan, kusmuktan, kandan, cesetten, cinsellikten, böcekten.. bedene zarar verebileceği düşünülen her şeyden tiksinilebilir.

psikiyatristlere göre muhafazakarlar yaşam tarzları sebebiyle diğer insanlara göre daha fazla tiksinirler. başkasının içtiği bardaktan içememe, halka açık tuvaletleri temiz olsa dahi kullanamama gibi tiksinmeler muhafazakar kesimde daha fazla görülür. temizlik ve ahlak muhafazakar kesim için birbiriyle bağlantılı iki konudur. bu sebeple yine eşcinsel ilişkiyi hem ahlak dışı hem de tiksinç bulabilirler. muhafazakar olmayan kimselere göre daha fazla yıkanırlar.

temel mantık: bedeni dış etkenlere karşı korumaktır. fakat bu durum obsesif sınırlara da ulaşabilir. yanlış toplumsal inanışlar, abartılı ahlak anlayışı, yaşanmış kötü travmalar, travmatik çocukluk anıları vs gibi bir çok sebep tiksinmeyi savunmadan koparıp takıntıya çevirir. yaşamı fazlaca etkilemesi halinde muhakkak bir uzmana başvurulması tavsiye edilir.

sarı bez

tiksinmeye dayanabiliyorumda (bkz: öğürmek) işte o çok zor.