tırtılın başkalaşım geçirerek kelebek olup uçması

dünyadaki en büyük mucizelerden birisi bu.
insanların tırtıllardan öğrenmesi gereken çok şey var.

kesinlikle. lakin tüm tırtıllar kelebeğe dönüşemez;

yalnızca hayal kurma, biyologların imaginary call dediği, genlerine sahip olan tırtıllar ölüme direnerek dönüşüm geçirmeye başlarlar. biraz daha başa sararsak, bu süreç kabataslak şöyle açıklanabilir:

tırtıllar, yaşamlarının sonuna doğru yaklaşırken gördükleri her şeyi yemeye başlarlar. ben tırtılların bu özelliğini, "diyete girmeden önce son kuralsız yemeğini" yiyen insanlara benzetiyorum. belki de tırtıllar da, hayatın tadına son kez, esaslı bir biçimde bakmak için böyle yapıyorlardır. kim bilir?

etrafındaki her şeyi yemesinin bir sonucu olarak, tırtılın minik bedeni artık kocamandır ve hareket edememeye başlar. bu noktada tırtıl, yaşamının sonuna geldiğini hissettiğinden bir dalda baş aşağı olacak biçimde kendisini aşağı sarkıtır.

hayalci hücre genlerine sahip olmayan tırtıllar ne yazık ki başkalaşım gerçekleştiremez ve ölür.

hayalci hücrelere sahip olan tırtıllar ise, inanılmaz bir mucize ve ölüme karşı bir direniş ile, dönüşüm geçirmeye başlarlar. bu hücreler tırtılın kendi, ana hücrelerinden tamamen farklıdır ve farklı frekansta titreşim yaparlar. tırtılın kendi benliğindeki öz hücreleri ise, bu "hayalci hücreleri" düşman sanıp, saldırmaya başlar. hayalci hücreler direnmeye başladıkları andan itibaren, çoğalarak büyürler. aslında bu noktada da insanlar ile benzer çok yanımız var. biz de mücadele ettikçe daha da güçleniyoruz. mesela: #1143045

hayalci hücreler, hayallerine karşı inançları (?) sayesinde dönüşüme devam ederler ve 15 günlük gerçekten mucizevi bir süreç başlar. bu sürecin sonunda ölmek üzere olan tırtıl, artık yeni bir beden ile yeni bir canlıya dönüşmüştür. artık kelebektir.

bana bu olay biraz da sophokles'ın şu sözünü anımsatıyor:
"doğabilir, uğurlu ve iyi sonuçlar; en felaketli olaylardan."

(bkz: bundan bize ne olması)

tırtıl bakar otobüs ve uçak fiyatları zamlıdır, mülteci olarak da gitmek için vakti yoktur sıkış tıkış arabalar, canı ne tırtılın. der ki bir başkalaşım geçirip türkiye'yi ancak uçarak terk edebilirim. ve başkalaşım gerçekleşir. tırtıl artık kozasından çıkıp iskandinav ülkelerine uçmaya hazırdır.

ibretlik bir olaydir.

aslinda insanlar da tirtillar gibi. cocukluktan itibaren etrafimiza koza oruyoruz ve bir tirtil gibi o kozanin icinde yani kendi kucucuk dunyamizda oyalanip yasayip gidiyoruz.
aslinda cogumuz kendimizi bulmak, hayallerimizi gerceklestirmek istiyoruz. bunun tek yolu da o kozayi delip cikmak ama bu cesaret ve tum sahip olduklarindan, deger verdiklerinden vazgecis gerektiriyor. bunu da cok az insan goze alabiliyor. ama koza icerisinde kaldigimiz surece ucamayacagimiz da kesin ve sonunda da oylece olup gidecegiz.

vaktinden once kozayi delmeye kalkanin da ucamayip yem olacagini ekleyelim. ne mutlu kozasini delip ucabilenlere.

erkeklerin başkalaşım geçirerek öküze dönüşmesini düşününce pek bir zararsız baskalaşımdır.

keşke çoğu insanda tırtıllar gibi kozasından kelebek gibi narin bir canlı olarak çıkabilse.