toplu taşıma araçlarında telefon ile konuşmak

bir yakınımla bir gun konusurken eger her gun aynı saatte aynı otobuse binsem bir çok yolcunun özel sırlarını bileceğimi söylemiştim.
durum tam olarak bu kadar. insanlar o kadar bencil ki civarda kimsenin onları duymadığını falan sanarak ya da bir daha o insanları gormeyeceklerini dusunerek rahatca konusuyor.

diğer yolcuları rahatsız edebilir.

edit: başlık otobüste telefonla konuşmak şeklindeydi. neden taşındı?

başkaları rahatsız olur diye asla yapmadığım şeydir

otobüste okuyunca farklı gelen bir başlık. hele de az önce telefonda konuştuğumu düşünürsek. ben otobüste telefonu telsiz olarak kullanıyorum.

geliyorum. yoldayım. tamam. yerimdeyim gibi kısa net bilgiler verip otobüsteyim konuşuruz diyerek kapatıyorum.

bazıları ise tüm özel konuları da dahil bağıra çağıra konuşuyor. rahmetli güllü dayının efsane aforizması var. bir fiske vursan kadın dövdü derler, bir fiske yesen kadından dayak yedi derler . allah adamı şalvarlı avrat şerrinden korusun.

evet abarttım ama hakim bile kadının beyanını doğru kabul ederken koca otobüsü karşıma alıp kimseye ahlak dersi verip bacım yeter kapat artık şunu demem.

zamanında yaşadığım bir olaydan dolayı ciddi bir travmam var bu konuda. zamanında çok kalabalık bir otobüste ön kapının orada ayaktayım bir arkadaşım aradı çok uzun süre konuştuk homurdanmalar başladı ben utanıp sıkılmaya başladım en sonunda şoför de yolcularda yeter artık falan filan dedi. abi aç kapıyı ineyim dedim burada açamam dedi tabii bu arada arkadaşıma bir şey diyemiyorum kısa cevaplarla geçiştiriyorum falan nedense arkadaşıma da müsait değilim sonra konuşalım falan da demedim o da sağ olsun konuştukça konuşuyor. öyle böyle derken indim otobüsten o zamanlarda yaşım 21-22 falan. o gün bu gündür otobüste telefonla konuşmaya çekinirim.

hele yorgun argın çıkmışsam okuldan ya da günü kötü tamamlamışsam ve bindiğim otobüste, dolmuşta uzun uzun yapan kişiler varsa kafayı yediğim aktivitedir. o kadar çok sinirleniyor ve geriliyorum ki alıp tutunma demirlerini ağızlarına sokasım geliyor. geliyorum, gidiyorum, otobüsteyim de ve kapat. neriman'nın gelini, ahmet'in arabası seni neden bu kadar alakadar ediyor? tamam seni ilgilendiriyor, ben niye öğrenmek zorundayım? insanın hiç mi çenesi ağrımaz, hiç mi ulan insanlar belki rahatsız oluyordur diye düşünmez? elim ayağım titredi yazarken. 1 dakikayı geçmemesi gereken bir eylemi uzatmayın.

yan tarafımda 40 dk boyunca konuşan abla, arka koltukta oturan amca bu sıcakta bu kadar konuşacak ne olabilir?

gitsinler evlerinde konuşsunlar aliminyum çocukları. sabah öğlen akşam fark etmiyor konuşuyorlar, nasıl biriktiriyosunuz bu kadar şeyi bir yolculuğa alüminyum. bi de bağırarak konuşuyor danalar.

onlar yolda geçen o zaman eş dostu aramaya ayırıyorlar bizi de mağdur ediyorlar.
toplu taşımayı geçin neresi olursa olsun yanındaki insanı rahatsız ediyorsa yanlıştır.

bu tipler sadece vapurda yok veya olsa bile yer değiştirip pelinsuların iğrenç ilişkilerini dinlemek zorunda kalmazsın. ama otobüs öyle mi? tam bir sinir bozma aracı.

bağırarak konuşulmadıkça sorun olduğunu düşünmüyorum.

nasıl olsa boş oturuyorum eşi dostu bir arayayım diyorlar. otobüsten inince arayamaz çünkü acil atom parçalaması gerekli. hoparlörü açan, görüntülü konuşan, eşiyle tartışan modelleri mevcuttur.

ben şehirler arası otobüste ortağıyla kavga eden modeline tanık oldum. baktım olacak gibi değil, yanındaki tekli koltuğa oturup iki kat yüksek sesle telefonla konuştum. şirkettelilere cihazı nasıl ayarlayacaklarını anlattım. entegre değiştirme gerektiğini söyledim. en sonunda anladı ve sustu.
şirret susturmak için de aynı yöntemi uygularım. kim daha yüksek sesle konuşursa. ben on metreye kadar işediğimi bilirim.rüzgar bana doğru eserken, hafif meltemde tabi ki.

biberlere boğulasıca araplardan gına geldi.

normalde kürt vatandaşlarımızın grip gibi konuştukları dilleri bile bunların yanında aşıkların dili gibi kalıyor.

o derece tiksiniyorum, çöl maymunlarından. arapça farsça zart zurt lanet gelsin be.

çenelerine kum dolasıcalar.