toplu taşımalarda uzun saçlıların saçlarını açık bırakması

tıka basa dolu olup da insanların cama yapıştığı toplu taşımada insanların koltuk altlarından kurtulup kafanızı uygun bir tarafa çevirip vücudunuzun ihtiyaç duyduğu oksijenden ölmeyecek kadar alabilmek için burun deliklerinizi dudaklarınız ile birlikte hafifçe açıyorsunuz ve bulduğunuz oksijeni kirli kan görmüş sülük gibi içinize çekiyorsunuz, bu size umut veriyor. evet, yaşayacaksınız, ineceğiniz durağa gelinceye kadar size yetecek oksijen var. ama o da ne? kıl! evet kıl! uzunca kıllar! nefes almanız ile birlikte ağzınıza, burnunuza giren saç telleri! "gözlerime bak da beni taşa çevir eyy medusa, bana bu eziyeti yaşatma, yılanlarını üzerimden çek" diye yalvarıyorsunuz içinizden ağzınıza giren saç tellerini tükürürken. medusa'mız sesinizi duymuş olacak ki "sen misin saçlarımdan rahatsız olan" dercesine saç tellerini bilekten büktüğü sol elinin tersiyle size doğru savuruyor. pat! şimdi saç telleri her yerinizde. onlardan kurtulmak için kafanızı çeviriyorsunuz ama hemen yanınızda montunun kapşonunda ucuz tüyler taşıyan biri daha var. aman allah'ım, yağlı saç telleri yetmezmiş gibi bir de sentetik tüylere maruz kalıyorsunuz. bugün murphy kanunları iş başında diye düşünürken kibar bir ses kulağınıza doluşuyor. "pencereyi biraz açabilir misiniz?" evet. pencere. tıka basa dolu olan toplu taşımada bu teklifi yapanın mesih olduğunu düşünüyorsunuz. soğuk havanın yüzünüze vuracağını düşündükçe midenizi kusmamak için ikna edebiliyorsunuz. ve rüzgar. soğuk hava. oksijen. bolca oksijen. yüzünüze vuran soğuk hava ile birlikte dudaklarınız ile kulağınız arasındaki mesafe biraz daha kısalıyor, dişleriniz gül kurusu rengindeki dudaklarınızın arasından beyaz beyaz görünüyor. saniyenin onda biri kadar 'bu dünyanın kıralı benim' diye düşünüyorsunuz. ama bu mutluluğunuz uzun sürmüyor, rüzgarın esmesi ile birlikte saç tellerinin havada uçuştuğunu, girecek ağız-burun deliği aradığını görüyorsunuz. artık midenize müsaade etme vaktidir. içindekileri dışarıya çıkarmaya izin verin! hakkıdır.

saçlarından ziyade sırt çantasını çıkarmayanları burgazada’ya sürgüne gönderip aç pitbullların önüne atmak istediğim söylenmiş evet doğru bi iddia.

her zaman karşı tarafı degil bazen de saçı uzun kişinin magdur olmasına, ufak kazalara sebep olabilir.
kapının önündeki koltuga oturmustum. arkamda 5li koltuk 5i de dolu. ön kapı acılınca hava akımından benim saçlar uçustu ve kapı kapanınca saçlarım kapanan kapının arasında kaldı. ben böyle kafa geride bir diger durağa kadar gittim. arkamdakiler öyle beni izledi. * ya insan bir seslenmez mi, insanlık ölmüş azizim.
bir defasında da saçımı at kuyrugu yapmışım böyle tepeden ama saç da halat gibi, otobüs tıklım tıklım. kafamı her cevirdigimde saçım arkamdaki kadını tokatlıyormuş. kadıncagız uyarmıstı cok utanmıstım.