açık açık söylemek yerine ima etmek

o anki duruma bağlı olarak duygusal olarak kırıldığında ona göre yanlış ifade kullanmak ama bu şahısların o anda susup storylerde imalı imalı sözler paylaşıp orda burda depresiflik kasması kadar itici durum yok. sohbet esnasında dahi imalı konuşup manipülatif tavır içerisine girenlerden bıktım usandım. o negatif enerjiyi geri püskürtmek istiyorum.

bir anlık davranış için tüm her şeyi silen insanlar bunlar. zaten tartışmasız bir şey olmaz, çok hayalperestler sanırım. sürekli devam eden sorun varsa zaten toksik bağdan koparılır daha iyi!

kendi kendimi yiyip bitiriyorum niye demiyorlar sorun varsa. ya çözersin ya da o sorunu söyler bağı koparırsın. ben de bağı koparamıyorum böyle tiplerde aramda sorun var mı yok mu diyip...
ama gelmiş storyde egolu tripli imaları yaparlar, ya da bir olay yaşayıp senden kaçarlar: birkaç bir şey sorsan cevap vermezler. sorularınla başbaşa kalırsın.

o da saygısızlık samimi olduğun kişi ise... kırmayayım diyorsa yumuşak cümlelerle ifade etmeyi de bilmiyorlar?

hadi bunu birkaç kişiye samimi olup yaptılar, hayat derslerini alamazlarsa sorun vahim: benim tek kaçtığım kişi alttan alta yürüyen tiplerdir ya da ben rahatsız olduğumu belli ettiğim halde numaramı sürekli isteyendir.
illa ki belli edersin bir şeylerle. ya da sil gitsin dimi?

hayatıma böyle tip arkadaş vs. gelicekse şimdi bu yazıdan sonra asla gelmesinler. bıktım sizden. gizli narsistler!

iletişim kurmayacağınız insanla konuşmayın zaten. her şey güllük gülistanlık değil!

aba altından sopa göstermek dururken neden etekteki taşlar dökülsün ki ortaya?

genelde imaları anlamayan benim için zor bir süreç,bence imalar eziklik.

ben lafı çıkarır ortaya korum, hakkeden hakkını hakkı kadar alır durumudur.

karşındakini düşünmeye zorlamaktır biraz da.

(bkz: ima dili ve edebiyatı)

yerine göre doğru olandır her mesele açık açık söylenemez zira. ima etmenin direkt söylemekten daha etkili olduğunu da düşünüyorum üstelik (daha iğneleyici olduğu için). sevilmeyen birilerine imada bulunmak gibisi yoktur.

felsefi bir yaklaşımla (bkz: köylü vs şehirli) diyebiliriz.

direkt, dobra, samimi, sert ve asi olana karşılık dolayımlı, kurnaz, kibar, mesafeli ve tahammüllü bir tavır takınmak gibidir.

şehirli olanı tercih ederim. ancak saraylı kültürü kadar da fil dişi değil elbette.

vasat bir soylu veya yüksek bir burjuva.

gel gelelim memlekette ima anlama seviyesi düşünüldüğünde direkt olmak zorunluluk halini alabilmektedir.

o zamanlar çokça şikayet ettiğim manipülatiflikten bahsettiğim başlıktı. kaç ay geçmiş, uygun dille söylemek varken ortamda orda burda sıkıştırmaya çalışanları veya sosyal platformlarda "gelinim sana söylüyorum sen anla" ifadesini yapanları kastetmişim desem daha doğru.

kabul ediyorum genel sav olmamış.
siyasi iktidara açık açık her şeyi derseniz hayatınız kararabilir.

lafın tamamı ahmağa söylenir düsturu ile girilen çabadır.
allah leb demeden çorum diyen kullarıyla karşılaştırsın.*

arkadaşa direkt olarak sen götün tekisin demek yerine, ortaya konuşarak bazı insanlar kıymet bilmez oluyor demek gibi mi?

karşındakinin söyleyeceğini farklı biçimlerde söyleyip anlaşılmayı beklediği durumdur. git başımdan denildiği zaman gidilir. aslında şunu demek istiyordum anlamını çıkarmak mı gerekiyor? ya da tam aksine yanında beklemek mi? neden açıkça söylemezsiniz şunu.

imalardan anlamayan bir yazar olarak açık açık söylenmesi tarafındayım.

arif olan anlar başka söze ne hacet.

+hayatım akşama ne yemek var?
-çene oynatmadan: hır akşım oldığı gibı yinı bamyı var ne ılıcık...
+nasıl anlamadım?
-diyorum etli bamya yapayım, istediğin bir şey var mı?

bu türk erkekleri ne çekti be kardeşim. bıkmadınız örselemekten. püüü.

insanın kendisine zarar veren eylemdir.
kartları açık oynamak ise huzur verir, iç rahatlatır.

açık açık söyleyip yüzüne vurmanın daha etkili olduğunu bilmeyen insan davranışıdır. ima da güzel ama spor olarak.

bir çeşit iletişim hatası. geçmişte iletişim kurma konusunda ruhsal yaraları olan kişiler sıkça ima etmek suretiyle iletişime geçerler. "illa benim söylemem mi lazım, onun akıl etmesi lazım" diye bir düşünce yapısına sahiptirler, hatta zihinlerinden geçenlerin okunmasını isterler. beklentileri yüksektir, o yüzden de imalı imalı konuşurlar. (bkz: birinden bir şeyi akıl etmesini beklemek)

milletçe çok sevdiğimiz birşey o an o ortamda kimler varsa hiç çekinmeden utanmadan karşıdaki kişiye şaka yaptigimizi sanariz ama yaniliriz çoğu zaman .