tribünde golün tekrarını izleyememenin getirdiği anlık keder

ara ara yaşadığım ve değiştiremediğim, belki de değiştirmemem gereken his. bu his aslında geç kalmışlıkla, zamana yetişememekle de karışır çoğu kez. karışır ve benliğim gelecekle barışır. bilirsiniz, tanırsınız bu hisleri sizler de. tribündesinizdir ve gol olmuştur, herkesle beraber gole sevinip coşkuyla doldurursunuz içinizi. statta o takımın geleneksel gol müziği çalar ve o müziğin ritmine kapılır zihniniz. bir an sonra sahaya bakarsınız golün tekrarını izlemek için. bakarsınız bakmasına ama futbolcular o sırada sevinçlerini bitirip hocalarından son taktikleri alıyordur ve sahaya geçecektir tekrar. siz de o golü anında izleyememişseniz daha da izleyemezsiniz. ancak özetlere bakarak anlarsınız nasıl atıldığını golün.

işte bu durum aslında hayatın ne denli umursamaz ve bencilce, fakat biraz da olması gerektiği gibi hızla akıp gittiğinin göstergesi. siz geçmişteki golün güzelliğini bir kez daha incelemek isterken, o dakikaya takılıp kalmışken oyuncular yeni kartlar, yeni şutlar, yeni goller uğruna başlar oyuna. hareket hâlindedir her şey, daha doğrusu sizden başka her şey. siz ve aklınız bu olaydan sonra maçı seyretmeyi bırakmıştır. artık sanki zaman makinesine binmişçesine daha da geçmişe gidip eski hatalarınızı gözden geçirirsiniz. belki aylar önceki, hatta yıllar önceki büyük ve küçük hatalarınızı bir düşünürsünüz. sonra bir karar verirsiniz. geçmişi unutma ve üzülmeyi bırakma kararıdır bu karar. geçmişte ne yaşanmışsa özlemekten vazgeçer ve yaşamın akışına siz de kapılırsınız.

mantıklı bir karardır bu çünkü başka çareniz kalmamıştır. düşünün, bir golü bile geri getiremiyorsunuz sahada. izleyemiyorsunuz bir daha. fırsatı kaçırdıysanız geçmiş olsun. peki geçmişi nasıl düzelteceksiniz? nasıl o günlere geri dönüp bütün hataları doğruya çevireceksiniz? bunu yapabilseydiniz zaten hatasız birine dönüşürdünüz ve bu da sizi insan olmaktan çıkarırdı bence. hatalarınızı düzeltmek istiyorsanız yeni hata yapmamak için uğraşın, anda kalın. ben dahil çoğu kişi bunu zaman zaman beceremez ama başka yol da yok.

maça geri döndüğünüzde belki sıkıcı gidiyordur, belki birkaç gol olmuştur da yine kaçırmışsınızdır anda kalamadığınız için, tekrarını zaten izleyemezsiniz, belki sahada olay çıkmıştır ama görmemişsinizdir. ama artık bunların önemi de yoktur. siz hayatın ne kadar kendiliğinden aktığını, kesintiye uğramadığını, sizin hayat karşısında hiçbir öneminizin olmadığını, adeta bir nokta kimliğinde olduğunuzu kavrarsınız ve değişmeye karar verirsiniz. değişime direnmeden, başkalaşarak ve iyileşerek yaşarsınız ömrünüzün kalanını. belki de maçın size en büyük faydası olmuştur bu keskin farkındalık ve değişim. tavsiyemdir, golleri anında izleyin. gol tekrarı da beklemeyin. özel değilsiniz, kimseden farkınız yok. adam gibi maçınızı izleyin, sonra da olaysızca ayrılın tribünden.* iyi öğlenler.*