tüm çabası kimseye muhtaç olmadan yaşamak olan insan

öyle olan insanlara muhtaç belki de insanlık...
kendi muhtaç değil ama kendine muhtaçlar...

rahatsız ukdesi.

kaliteli insandır.*

birine muhtaç olmaktan nefret ederim.
umarım tek muhtaç duyduğum allah olur.
yüce rabbim kimseye muhtaç etmesin.

bu insan benim, hatta bu çaba kadın olunca 10x daha zorlaşıyor.
evet her anımda bana destek olan bir ailem, sevdiklerim arkadaşlarım var. ama asla onlara çektiğim zorluklarımı belli etmemeye çalışıyorum. kendi başıma ev tuttum, kendi kendime yaşıyorum. geçinmeye çalışıyorum. bazen bayağı maddi sıkıntıya düşüyorum. kimseden beş kuruş istemeden halletmeye çalışıyorum. halledemeyeceğimi düşündüğüm günlerde sabahlara kadar hunharca ağlıyorum. sabaha yine hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyorum. çırpınışlarımdan kimsenin haberi olmuyor. evet biliyorum birine söylesem yardım edecek bana ama kimseye o kozu vermek istemiyorum. acizliğimi görsünler istemiyorum belki de. gerçekten tek çabam kimseye muhtaç olmadan kendi başıma yaşayabilmek. çünkü ben babamdan böyle gördüm. kimseye minnet etmedi, kimseye boyun eğmedi. kimseden bir şey beklemedi. ben de en az onun kadar onurlu ve güçlü olmalıyım.

muhtaç olmamak mümkün değil. insan insana muhtaç. önemli olan yük olmamak. allah kimseyi yük etmesin. tek temennim bu.

muhtaç kalmak istemeyen tek başına dağda bir kulübede yaşasın. şehirde herkes herkese muhtaç parasıyla aldığı hizmetlerde buna dahil.

başlık benim adıma açılmış olabilir.

açıkcası bunu bir prensip olarak belirlemiş karakterle doğdum. bu güdü ruhumda var. annem de böyle bir kadın olduğu ve sürekli güçlü durmam konusunda beni desteklediği için, birinin vicdanına bağlı yaşamayı kabullenebilen ve bunu isteyen bir kadın olarak evrilmedim hayatta. battığım zamanlar da oldu, çıktığım zamanlarda ama her zaman kendim çalışıp, kendim direndim.

sadece yaşayışımı değiştiren son erkek arkadaşım oldu. kendisi dünyanın en güvenilir insanıydı ve bu yüzden gerçekten doğru bir insana güvendiğinde, hayatında ki her sorunu- yükü paylaşmanın çokta kötü bir şey olmadığını öğrendim. tabii yineliyorum "doğru insanı" yakalamak gerekiyor. hayatında ki problemleri, kendine sakladıklarını suistimal mekanizması olarak kullanmak isteyen psikopat çok etrafta. bu noktada arkadaş- dost- eş- partner, kimi seçtiğinize dikkat etmeniz lazım.

beyhude bir uğraş içinde olan insan. bu bakış açısı, zamanla insanda güç zehirlenmesine yol açıyor, muhtaç durumda olan birilerini gördüğünde, onların yardımına koşmak yerine onları küçümseyen birine dönüştürüyor insanı ve bir de muhakkak ki diğer insanlara muhtaç olunan bir zaman olduğunda ise diğer insanlardan yardım isteyemez hale getiriyor. inanın sınırlarını bilen, gerektiğinde yardım alabilen veya başkalarına yardım edebilen biri olmak için çabalamak çok daha iyi bir hedef bence.. hani bu ben her şeyi kendim çözerim kafası, çok katı bir pozisyona sokuyor insanı, bu kadar kasılmaya gerek yok. hayat, esnekliği sever. esneyebilen, bulunduğu her duruma göre dengeli davranan biri olmak için çabalamak çok daha iyi gibi duruyor.

öyle bir dünya yok.

daha önce düşmüş ve kimsenin kimseye faydasının olmadığını acı çekerek öğrenmiş insandır.

allah kimseyi kimsenin eline düşürmesin, başkasına muhtaç kalan insan bunun kıymetini herkesten iyi bilir.